زعیم

za'im

معنی

۱. کفیل؛ پذرفتار.
۲. رئیس؛ رهبر؛ پیشوا؛ بزرگ قوم.

مترادف

پیشرو، پیشوا، رئیس، رهبر، صندید، قاید، مقتدا، مهتر

جست‌وجوی دقیق

زعیم

لغت‌نامه دهخدا

زعیم . [ زَ ] (ع ص ) ضامن و پذرفتار. (منتهی الارب ) (آنندراج ). کفیل . ضامن و بمعنی وکیل . (غیاث اللغات ). ضامن . کفیل . پذیرفتار. (ناظم الاطباء). ضامن . (کشاف اصطلاحات الفنون ). کفیل ، و فی الحدیث ، الزعیم غارم . (اقرب الموارد) : قالوا نفقد صواع َ الم

زعیم

فرهنگ فارسی عمید

۱. کفیل؛ پذرفتار.۲. رئیس؛ رهبر؛ پیشوا؛ بزرگ قوم.

زعیم

دیکشنری فارسی به انگلیسی

head, potentate

زعیم

فرهنگ فارسی معین

(زَ) [ ع . ] (ص .) 1 - کفیل . 2 - پیشوا، رهبر، بزرگ قوم .

زعیم

فرهنگ مترادف و متضاد

پیشرو، پیشوا، رئیس، رهبر، صندید، قاید، مقتدا، مهتر

جست‌وجوی هم‌آوا

جهم

لغت‌نامه دهخدا

جهم . [ ج َ هَِ ] (ع ص ) روی ترش و زشت ، گویند هو جهم الوجه . (منتهی الارب ) (آنندراج ). رجوع به جَهْم شود.

جهم

لغت‌نامه دهخدا

جهم . [ ج َ ] (اِخ ) ابن قیس یا جُحَیم قیس . از صحابیان است . (منتهی الارب ).

جهم

لغت‌نامه دهخدا

جهم . [ ج َ ] (ع مص ) روی ترش کردن . (تاج المصادر). ترش رویی کردن . (منتهی الارب ). روبرو شدن با کسی با رویی ترش و عبوس .(اقرب الموارد). ناخوش آمدن . (المصادر زوزنی ). || (ص ) روی ترش و زشت . (منتهی الارب ). گویند هو جهم الوجه . (منتهی الارب ). رجوع به جَهِم شود. || عاجز ضعیف

جیعم

لغت‌نامه دهخدا

جیعم . [ ج َ ع َ ] (ع ص ) گرسنه . (منتهی الارب ).

زحم

لغت‌نامه دهخدا

زحم . [ زَ ] (ع مص ) انبوهی کردن و بدوش برزدن . (المصادر زوزنی چ تقی بینش ص 257) (تاج المصادربیهقی ) (کنز اللغة) (کشف اللغات ). انبوهی کردن و تنگی نمودن . (آنندراج ): زحمه زحماً و زحاماً؛ انبوهی کرد او را و تنگی نمود. (از منتهی الارب ). «زحم

جست‌وجوی مشابه

زعيم

دیکشنری عربی به فارسی

سالا ر , سردسته , رءيس قبيله , پيشوا , رهبر , راهنما , فرمانده , قاءد

زعیم الحجاب

لغت‌نامه دهخدا

زعیم الحجاب . [ زَ مُل ْ ح ُج ْ جا ] (اِخ ) لقب ایل ارسلان که از طرفداران مسعود غزنوی بود و هنگام رسیدن مسعود به نیشابور بندگی وی راپذیرفت . رجوع به تاریخ بیهقی مصحح ادیب ص 75 شود.

زعیم الدوله

لغت‌نامه دهخدا

زعیم الدوله . [ زَ مُدْ دَ ل َ ] (اِخ ) برکة ابن حسام الدولة مقلد کنیه ٔ او ابوکامل ... از سلاطین بنی عقیل بموصل سنه ٔ 442. (یادداشت بخط مرحوم دهخدا).رجوع به اعلام زرکلی ج 1 ض 1

زعیم الدوله

لغت‌نامه دهخدا

زعیم الدوله . [ زَ مُدْ دَ ل َ ] (اِخ ) میرزا محمد مهدی خان بن محمدجعفر تبریزی مقیم قاهره و صاحب مجله ٔ فارسی «حکمت » در همان شهر و مؤلف تاریخ «مفتاح باب الابواب » در تاریخ باب و بابیه و بهائیه و ازلیه به عربی ... اما جریده ٔ حکمت ... که در مصر ماهی دو مرتبه طبع می شد در سنه

زعیم الدین

لغت‌نامه دهخدا

زعیم الدین . [ زَ مُدْ دی ] (اِخ ) یحیی بن عبداﷲبن محمدبن العمر، ابوالفضل زعیم الدین . فاضل و از وجوه اعیان دولت عباسیان بود. وی به سال 570 هَ . ق . در بغداد درگذشت . رجوع به اعلام زرکلی ج 3 ص <span class="hl