زنده

zende

معنی

۱. [مقابلِ مرده] جاندار؛ انسان یا حیوانی که جان در بدن دارد.
۲. عظیم و بزرگ.

مترادف

جاندار، حی، موجود، هست ≠ مرده، میت

جست‌وجوی دقیق

زنده

لغت‌نامه دهخدا

زنده . [ زِ دَ / دِ ] (اِخ ) لقب شیخ احمد جامی قدس سره السامی که او را زنده پیل می نامیده اند. (انجمن آرا). رجوع به زنده پیل شود.

زنده

زنده . [ زِ دَ / دِ ] (اِخ ) نام رودخانه ای است درصفاهان که به زنده رود اشتهار دارد. (برهان ). نام رودخانه ٔ اسپاهان است و آن را به زنده رود اشتهار نموده اند. (فرهنگ جهانگیری ). رود سپاهان است . (انجمن آرا).یکی از نامهای زندرود اصفهان است . (

زنده

لغت‌نامه دهخدا

زنده . [ زِ دَ / دِ ] (اِخ )نام پهلوانی بوده تورانی ، وزیر سهراب بن رستم که رستم زال او را به یک مشت کشت و او را زنده رزم هم می گفته اند. (برهان ) (ناظم الاطباء) (از شرفنامه ٔ منیری ).

زنده

لغت‌نامه دهخدا

زنده . [زَ دَ / دِ ] (اِ) آهن چخماق و آتش زنه را گویند. (برهان ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ). زند. (فرهنگ جهانگیری ). || (ص ) هولناک . مخوف . مهیب . || بی کران . بی پایان . بی اندازه . (از ناظم الاطباء).

زنده

فرهنگ فارسی عمید

۱. [مقابلِ مرده] جاندار؛ انسان یا حیوانی که جان در بدن دارد.۲. عظیم و بزرگ.

جست‌وجوی هم‌آوا

جندح

لغت‌نامه دهخدا

جندح . [ ج َ دَ ] (اِخ ) نام امرءالقیس بن حجر کندی است . (از اقرب الموارد).

جندح

لغت‌نامه دهخدا

جندح . [ ج َ دَ ] (ع اِ) قسمی از گیاه . (اقرب الموارد).

جنده

لغت‌نامه دهخدا

جنده . [ ج ِ دَ / دِ ] (ص ) زن بدعمل . بدکاره . زن تباه کار که شغلش تبهکاریست . فاحشه . روسبی . قحبه . غر. در وجه تسمیه ٔ این کلمه حدسهای مختلف زده اند. (از فرهنگ فارسی معین ). || در تداول مردم قزوین ، صورتی از ژنده ، یعنی کهنه یعنی پارچه از

جنیدیة

لغت‌نامه دهخدا

جنیدیة. [ ج ُ ن َ دی ی َ ] (اِخ ) نام فرقه ای که پیشوای آنان جنید بود. رجوع به کشف المحجوب هجویری شود.

زندة

لغت‌نامه دهخدا

زندة. [ زَ دَ ] (اِخ ) شهری است به روم . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از معجم البلدان ). ابو عبیدةبن جراح رضی اﷲ عنه آن را بگشاد. (از معجم البلدان ).

جست‌وجوی مشابه

زندهر

لغت‌نامه دهخدا

زندهر. [ زَ هََ ] (اِخ ) دهی از بخش سنجابی شهرستان کرمانشاه است که 230 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 5).

زنده‏افزار

liveware, wetware, meatware, jellyware

واژه‌های مصوب فرهنگستان

کاربر حقیقی رایانه یا زیست‏تراشه

زنده‌بودن

vividness

واژه‌های مصوب فرهنگستان

بسیار درخشان و شاد و مشعشع‌ بودن رنگ متـ . رنگ‌زندگی

زنده‌زاد

live born

واژه‌های مصوب فرهنگستان

جنینی که با نشانه‌های حیاتی به دنیا آمده باشد

زنده‌‌زایی

live birth/ livebirth

واژه‌های مصوب فرهنگستان

به‌ دنیا آوردن نوزاد همراه با نشانه‌های حیاتی مثل تنفس یا ضربان قلب یا حرکت ارادی عضلات بدون در نظر گرفتن مدت بارداری

جست‌وجوی متن

احیاء

فرهنگ سره

زندگان، زنده داری، زنده کردن

livening

دیکشنری انگلیسی به فارسی

زنده ماندن، زنده شدن، چابک شدن، با روح شدن

vivifies

دیکشنری انگلیسی به فارسی

زنده ماندن، احیا کردن، زنده کردن، روح دادن

vivifying

دیکشنری انگلیسی به فارسی

زنده گری، احیا کردن، زنده کردن، روح دادن

liven

دیکشنری انگلیسی به فارسی

زنده ماندن، زنده شدن، چابک شدن، با روح شدن

جست‌وجوی هم‌آغاز

زنده گردانیدن

لغت‌نامه دهخدا

زنده گردانیدن . [ زِ دَ / دِ گ َ دَ ] (مص مرکب ) حیات بخشیدن . || شفا دادن . (ناظم الاطباء). رجوع به زنده کردن شود.

زنده دلی

لغت‌نامه دهخدا

زنده دلی . [ زِ دَ / دِ دِ ] (حامص مرکب ) نشاط. ذکذکة. (یادداشت بخط مرحوم دهخدا). در بیت زیر ظاهراً بمعنی روشن روانی و معرفت و عاشقی آمده است : جماعتی که نخوردند آب زنده دلی چو تخم سوخته ماندند جاودان در خاک .<

زندهر

لغت‌نامه دهخدا

زندهر. [ زَ هََ ] (اِخ ) دهی از بخش سنجابی شهرستان کرمانشاه است که 230 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 5).

زنده داشتن

لغت‌نامه دهخدا

زنده داشتن . [ زِ دَ / دِ ت َ ] (مص مرکب ) برقرار و پایدار داشتن . (ناظم الاطباء).- زنده داشتن آتش ؛ نگذاشتن که بمیرد یعنی خاموش شود. (یادداشت بخط مرحوم دهخدا) : دولت تو روغن است وملک چ

زنده شدن

لغت‌نامه دهخدا

زنده شدن . [ زِ دَ/ دِ ش ُ دَ ] (مص مرکب ) زنده گردیدن . حیات یافتن . نشر. نشور. از نو حیات یافتن . زنده گشتن : حکمت آبیست کجا مرده بدو زنده شودحکما بر لب این آب مبارک شجرند. ناصرخسرو.

جست‌وجوی هم‌قافیه

درآویزنده

لغت‌نامه دهخدا

درآویزنده . [ دَ زَ دَ / دِ ] (نف مرکب ) آویزنده ؛ دیمری ؛ تیزدهن بزرگ ذات درآویزنده به مردم و جز آن . (منتهی الارب ). و رجوع به درآویختن شود.

درآمیزنده

لغت‌نامه دهخدا

درآمیزنده . [ دَ زَ دَ / دِ ] (نف مرکب ) آمیزنده : هراجة؛ گروه درآمیزنده . (منتهی الارب ). رجوع به آمیزنده شود.

دل زنده

لغت‌نامه دهخدا

دل زنده . [ دِ زِ دَ / دِ ] (ص مرکب ) زنده دل . بانشاط. نشیط. سرزنده . شادمان . باروح . مقابل دل مرده . || کنایه از بیداردل و دانادل ، زیرا که علم را به حیات و جهل را به موت تشبیه داده اند، و شب زنده دار را شب بیدار گویند پس به هر دو معنی مجا

دل زنده

لغت‌نامه دهخدا

دل زنده . [ دِ ل ِ زِ دَ / دِ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) دلی که روح و نشاط و عشق دارد : دل زنده هرگز نگردد هلاک تن مرده دل گر بمیرد چه باک .سعدی .

دوزنده

لغت‌نامه دهخدا

دوزنده . [ زَ دَ / دِ ] (نف ) کسی که می دوزد وبخیه می کند. (ناظم الاطباء). خیاط. سوزنکار. آنکه به شغل دوختن پردازد. آنکه عمل دوختن پیشه دارد. آن که بدوزد. آن که دوختن جامه پیشه دارد. (یادداشت مؤلف ): قراز؛ دوزنده ٔ درز موزه و جز آن . (منتهی

درپیوند

بیشتر بدانید

زنده

zende

معنی

مترادف

جست‌وجوی دقیق

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

فرهنگ فارسی عمید

جست‌وجوی هم‌آوا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی مشابه

لغت‌نامه دهخدا

واژه‌های مصوب فرهنگستان

واژه‌های مصوب فرهنگستان

واژه‌های مصوب فرهنگستان

واژه‌های مصوب فرهنگستان

جست‌وجوی متن

فرهنگ سره

دیکشنری انگلیسی به فارسی

دیکشنری انگلیسی به فارسی

دیکشنری انگلیسی به فارسی

دیکشنری انگلیسی به فارسی

جست‌وجوی هم‌آغاز

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی هم‌قافیه

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا