لغتنامه دهخدا
زوح . [ زَ ] (ع مص ) پراکنده کردن شتران . || فراهم و گرد آوردن شتران . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).از لغات اضداد است . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). || رفتن و دور شدن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از اقرب الموارد) (از ناظم الاطباء). || زایل گ