سامعه

sāme'e

معنی

۱. = سامع
۲. شنوا.
۳. (اسم) [مجاز] قوه یا آلت شنوایی؛ گوش.

مترادف

شنوایی، گوش ≠ گویایی

جست‌وجوی دقیق

سامعه

فرهنگ فارسی عمید

۱. = سامع۲. شنوا.۳. (اسم) [مجاز] قوه یا آلت شنوایی؛ گوش.

سامعه

فرهنگ فارسی معین

(مِ عِ یا عَ) [ ع . سامعة ] (اِفا، ~اِ.) 1 - گوش . 2 - قوة شنوایی .

سامعه

جست‌وجوی هم‌آوا

سامعة

سامعة. [ م ِ ع َ ] (ع ص ، اِ) مؤنث سامع. رجوع به سامع شود. || گوش . ج ، سوامع. (مهذب الاسماء). گوش و اُذُن . (آنندراج ) || قوتی است در گوش که ادراک اصوات و آوازها می کند. (غیاث ) (آنندراج ). شنوایی . (فرهنگستان ).- سامعه خراش ؛ گوش خراشنده . گوش

صومعه

فرهنگ فارسی عمید

۱. کوه یا مکان مرتفعی که راهب یا عابد جهت عبادت در آن جا به سر می‌برد؛ عبادتگاه راهب در بالای کوه.۲. [قدیمی] خانقاه: ◻︎ صوفی از صومعه‌گو خیمه بزن در گلزار / که نه وقت است که در خانه ‌نشینی بیکار (سعدی۲: ۶۴۶).

صومعه

لغت‌نامه دهخدا

صومعه . [ ص َ م َ ع َ ] (اِخ ) ده کوچکی است از دهستان و بخش کلیبر شهرستان اهر، واقع در 2 هزارگزی شمال کلیبر و راه شوسه ٔ اهر به کلیبر. کوهستانی و معتدل است . 37 تن سکنه دارد. آب آن از چشمه . محصول آنجا غلات ،

صومعه

لغت‌نامه دهخدا

صومعه . [ ص َ م َ ع َ ] (اِخ ) دهی است از دهستان آلان برآغوش بخش آلان برآغوش شهرستان سراب ، واقع در 20 هزارگزی شمال خاوری مهربان و 16 هزارگزی شوسه ٔ تبریز به سراب .کوهستانی و معتدل است . <span class="hl" dir=

صومعه

لغت‌نامه دهخدا

صومعه . [ ص َ م َ ع َ ] (اِخ ) دهی است جزء دهستان بدوستان بخش هریس شهرستان اهر، واقع در 9 هزارگزی شمال هریس و 16 هزارگزی شوسه ٔ تبریز به اهر. کوهستانی و معتدل است . 321 تن سک