ساکن ساختن

مترادف

۱. فرونشاندن، تسکین یافتن
۲. آرام کردن، مطمئن ساختن، آرامش دادن

جست‌وجوی دقیق

ساکن ساختن

لغت‌نامه دهخدا

ساکن ساختن . [ ک ِ ت َ ] (مص مرکب ) تسکین دادن . فرونشاندن . رفع : داناست به مصالح جمع ساختن پراکندگی و عاقبت کار، و ساکن ساختن و فرونشاندن بلیه ٔ دشوار. (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 315).

ساکن ساختن

فرهنگ مترادف و متضاد

۱. فرونشاندن، تسکین یافتن ۲. آرام کردن، مطمئن ساختن، آرامش دادن

جست‌وجوی هم‌آوا

خودصداهای تکانه‏ای

shaken idiophones

واژه‌های مصوب فرهنگستان

خانواده‏ای از خودصداها که با تکان دادن آنها صدا تولید می‏شود

شاکین

لغت‌نامه دهخدا

شاکین . (اِخ ) دهی است از دهستان دودانگه بخش ضیأآباد شهرستان قزوین . واقع در 15000 گزی جنوب باخترضیأآباد و 4000 گزی راه شوسه ٔ همدان . محلی کوهستانی و هوای آن سردسیر و سکنه ٔ آن 1

ساقین

ساقین . [ ق َ ] (ع اِ) تثنیه ٔ ساق . رجوع به ساق شود. || ساق بند : ساعین و ساقین برافکنده . (سمک عیار).ساقین و ساعدین زر اندود بسته . (داراب نامه ص 623). || هر یک از دو خطی را که احاطه بر زاویه ای دارند ساق نامند و مجم

ساکن

لغت‌نامه دهخدا

ساکن . [ ک ِ ] (اِخ ) (بحرالَ ...) اقیانوس ساکن . اقیانوس کبیر. اقیانوس آرام . بحرالهاوی . دریایی است میان دو قاره ٔ امریکا و آسیا. رجوع به اقیانوس کبیر شود.

ساکن

لغت‌نامه دهخدا

ساکن . [ ک ِ ] (اِخ ) از اعلام مردان است و احمدبن محمدبن ساکن زنجانی ومحمدبن عبداﷲ ساکن از محدثانند. (از منتهی الارب ).

جست‌وجوی متن

بلیه

لغت‌نامه دهخدا

بلیه . [ ب َ ی ی َ ] (از عربی ، اِ) بلیة. بلیت . آزار و رنج و سختی . (غیاث ). حادثه . (یادداشت مرحوم دهخدا). خزیة. کِرزیم . (منتهی الارب ). رجوع به بلیت و بلیة و بلوی شود : داناست به مصالح جمع ساختن پراکندگی و عاقبت کار و ساکن ساختن و فرونشاندن بلیه ٔ

تخفیف

لغت‌نامه دهخدا

تخفیف . [ ت َ ] (ع مص ) سبک کردن . (تاج المصادر بیهقی ) (دهار) (زوزنی ) (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (اقرب الموارد) (المنجد). با لفظ دادن و کردن مستعمل است . (از آنندراج ). سبکی و سبک کردگی . ملایمت و تسکین و کمی و کم کردگی و کاستگی . (ناظم الاطباء). آسان گرفتن .

جست‌وجوی هم‌آغاز

ساکن

لغت‌نامه دهخدا

ساکن

لغت‌نامه دهخدا

ساکن

لغت‌نامه دهخدا

ساکن . [ ک ِ ] (اِخ ) دهی است . (منتهی الارب ) (آنندراج ).

ساکن

لغت‌نامه دهخدا

ساکن . [ ک ِ ] (اِخ ) وادیی است نزدیک طائف . (منتهی الارب ) (آنندراج ).

ساکن

لغت‌نامه دهخدا

ساکن .[ ک ِ ] (ع ص ) باسکون . بیحرکت . ایستاده . متوقف . ضد متحرک : بر جای ساکن می بود. (کلیله و دمنه ). || آب ایستاده . (مهذب الاسماء). آب آرام . رجوع به ساکن (بحرالَ ...) و اقیانوس ساکن شود. || بی حرکت . بی صدا. (در نحو) حرفی که در او حرکت نباشد. حرف

جست‌وجوی هم‌قافیه

ساکن

لغت‌نامه دهخدا

ساکن

لغت‌نامه دهخدا

ساکن

لغت‌نامه دهخدا

ساکن . [ ک ِ ] (اِخ ) دهی است . (منتهی الارب ) (آنندراج ).

ساکن

لغت‌نامه دهخدا

ساکن . [ ک ِ ] (اِخ ) وادیی است نزدیک طائف . (منتهی الارب ) (آنندراج ).

ساکن

لغت‌نامه دهخدا

درپیوند

بیشتر بدانید

ساکن ساختن

مترادف

جست‌وجوی دقیق

لغت‌نامه دهخدا

فرهنگ مترادف و متضاد

جست‌وجوی هم‌آوا

واژه‌های مصوب فرهنگستان

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی متن

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی هم‌آغاز

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی هم‌قافیه

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا