سبزتهلغتنامه دهخداسبزته . [ س َ ت َه ْ ] (ص مرکب ) معشوق سبزفام و آنچه بظاهر سبز و در باطن سرخ باشد چون حنا و بان . (آنندراج ) : چون نباشد سبزته گلگون رخ سبزان هندکم ز ابر دیده خون در پایشان مالیده ام .کلیم (از آنندراج ).
حسن برشتهلغتنامه دهخداحسن برشته .[ ح ُ ن ِ ب ِ رِ ت ِ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) حسن ته برشته . حسن برشته ٔ سوخته . حسن سبزته گلگون : گل دل ز ما بزور صباحت نمی بردحسن برشته ٔ سوخته ٔ لاله دیدنی است . دانش (ازآنندراج ).چه میدانند حسن ته ب