سبنج

sebanj

معنی

چوبی دراز که برای شیار کردن زمین به یوغ بسته می‌شود و در وسط دو گاو قرار می‌گیرد و سر آن که آهن شیار است به زمین فرو می‌رود؛ قلبه.

جست‌وجوی دقیق

سبنج

لغت‌نامه دهخدا

سبنج . [ س َ ب َ ] (اِخ ) قریه ای است از قراء ارغیان . (معجم البلدان ).

سبنج

سبنج . [ س ِ ب َ ] (اِ) چوب قلبه باشد، و آن چوبی است درازکه بر یک سر آن گاوآهن را نصب کند و سر دیگر آن را بر یوغ بندند و زمین را شیار کنند، و یوغ چوبی است که بر گردن گاو نهند. (برهان ) (آنندراج ) : چون یکی گاو سُروزن شده ای جسته از یوغ و از آما

سبنج

فرهنگ فارسی عمید

سبنج

فرهنگ فارسی معین

(س بَ) (اِ.) چوبی دراز که بر یک سر آن گاوآهن نصب کنند و سر دیگر آن را بر یوغ بندند و زمین را شیار کنند؛ چوب قلبه .

سبنج

دیکشنری فارسی به انگلیسی

harrow

جست‌وجوی هم‌آوا

سگبینج

لغت‌نامه دهخدا

سگبینج . [ س َ ن َ ] (اِ) سکبینه . (ناظم الاطباء). رجوع به سکبینج و سکبینه شود.

سِبَنْج

گویش گنابادی

در گویش گنابادی یعنی اسپند ، دانه های خار های بیابانی که به جهت دوری از چشم زخم و یا برای دعا خوانی و سحر در آتش میاندازند تا بسوزد و بلایا را از زندگی انسان دور کند ، اسفنج

شابانج

لغت‌نامه دهخدا

شابانج . [ ن َ ] (معرب ، اِ) معرب شابانک . (برهان ). مأخوذ از شابانک فارسی و بمعنی آن . (ناظم الاطباء). رجوع به شابانک و شاهبانک شود.

Titus Flavius Sabinus Vespasianus

دیکشنری انگلیسی به فارسی

تیتوس فلوویوس صبنوس وسپسیانوس

جست‌وجوی مشابه

سبنجونة

لغت‌نامه دهخدا

سبنجونة. [ س َ ب َ ن َ ] (معرب ، اِ) پوستین از پوست روباه . گفته اند معرب آسمان گونه است . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد) (المعرب جوالیقی ص 188).

جست‌وجوی متن

سپنج

فرهنگ فارسی عمید

= سبنج

اسفنج

گویش گنابادی

در گویش گنابادی یعنی اسپند ، دانه های خار های بیابانی که به جهت دوری از چشم زخم و یا برای دعا خوانی و سحر در آتش میاندازند تا بسوزد و بلایا را از زندگی انسان دور کند ، سِبَنْج

ستنج

لغت‌نامه دهخدا

ستنج . [ س ِ ت َ / س َ ت َ ] (اِ) چوبی را گویند که زیر آن غلطکها نصب کنند و آن را بر گردن گاو بندند و بر بالای غله ای که از کاه جدا نشده باشد بگردانند تا غله از کاه جدا گردد. (برهان ) (جهانگیری ).رجوع به سبنج و سپنج شود. || ذخیره و پس انداز.

اسپند

لغت‌نامه دهخدا

اسپند. [ اِ پ َ ] (اِ) دانه ای باشد که بجهت چشم زخم در آتش ریزند. (برهان ). حرمل . (تاج العروس ) (تحفه ٔ حکیم مؤمن ). حرمل احمر. حرمل عامی . حرملة. اسفند. سپند. سِبَنْج و گیاه آن دانه ، رَضرضه است . (بحر الجواهر) : ای سپندی منشین خیز و سپند آر سپن

سپنج

لغت‌نامه دهخدا

سپنج . [ س ِ پ َ ] (اِ) مهمان . (برهان ) : ببازارگان گفت ما را سپنج توان کرد کز ما نبینی تو رنج . فردوسی . || عاریت . (برهان ) : نخواهم که باشد مرا بوم و گنج زمان و زمین از تو دارم س

جست‌وجوی هم‌آغاز

سبنجونة

لغت‌نامه دهخدا

درپیوند

بیشتر بدانید

سبنج

sebanj

معنی

جست‌وجوی دقیق

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

فرهنگ فارسی عمید

فرهنگ فارسی معین

دیکشنری فارسی به انگلیسی

جست‌وجوی هم‌آوا

لغت‌نامه دهخدا

گویش گنابادی

لغت‌نامه دهخدا

دیکشنری انگلیسی به فارسی

جست‌وجوی مشابه

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی متن

فرهنگ فارسی عمید

گویش گنابادی

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی هم‌آغاز

لغت‌نامه دهخدا