ستونهلغتنامه دهخداستونه . [ س ِ ن َ / ن ِ ] (اِ) حمله کردن شاهین و بحری و اندازه نمودن باز و باشه و امثال آن باشد بجانب باولی ، و باولی جانوری را گویند که بعضی از پر و بال او کنده باشند و در پیش باز و شاهین نو رسانیده و تازه به کار درآورده سر دهند تا به آسانی
شثونهلغتنامه دهخداشثونه . [ ش ُ ن َ ] (ع مص ) شثن .درشت گردیدن دست . (منتهی الارب ). رجوع به شثن شود.
ستونه کردنلغتنامه دهخداستونه کردن . [س ِ ن َ / ن ِ ک َ دَ ] (مص مرکب ) موج زدن : سبک زبانه زند ناگه و ستونه کندز تیغ و نیزه ٔ سلطان صفدر آتش و آب . مسعودسعد. || حمله کردن : عق
شیطانهلغتنامه دهخداشیطانه . [ ش َ / ش ِ ن َ / ن ِ ] (ع اِ) شیطانة. مؤنث شیطان . اهریمن ماده . (فرهنگ فارسی معین ).
ستونه کردنلغتنامه دهخداستونه کردن . [س ِ ن َ / ن ِ ک َ دَ ] (مص مرکب ) موج زدن : سبک زبانه زند ناگه و ستونه کندز تیغ و نیزه ٔ سلطان صفدر آتش و آب . مسعودسعد. || حمله کردن : عق
قطبةلغتنامه دهخداقطبة. [ ق ُ ب َ ] (ع اِ) ستونه که نشانه بر وی نهند. (منتهی الارب ). || نصل هدف . (اقرب الموارد) (منتهی الارب ). || ستونه ٔ آهنی که بر وی آسیا گردد. (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). رجوع به قُطْب و قُطُب شود. || نوعی از گیاه . (منتهی الارب ). گیاهی است . (اقرب الموارد). ج ، قُطَ
قطبلغتنامه دهخداقطب . [ ق ُ طُ ] (ع اِ) ستونه ٔ آهنی آسیا و چرخ . (منتهی الارب ). آهنی است در سنگ پائین آسیا که سنگ بالا بر آن گردد. (اقرب الموارد). رجوع به قُطْب شود.
دیرکلغتنامه دهخدادیرک . [ رَ ] (اِمصغر) تیرک . ستون خیمه و جز آن . ستون خیمه . پادیر. پاذیر. شمع. تیرافراشته زیر چادر که حامل چادر است . عمود. ستونه . دعامة. دعام . دعمة. (یادداشت مؤلف ).
اعمدةلغتنامه دهخدااعمدة. [ اَ م ِ دَ ] (ع اِ) ج ِ عَمد، ستونه ٔ خانه . (منتهی الارب ) (آنندراج ). ج ِ عَمود. (ناظم الاطباء) (ترجمان القرآن ترتیب عادل بن علی ). ج ِ عَمود، آنچه خانه و جز آن بر آن استوار باشد. (از اقرب الموارد). عَمَد. عُمُد. (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد).
موج موجلغتنامه دهخداموج موج . [ م َ م َ / م ُ م ُ ] (ق مرکب ) موجها و کوهه های آب پیاپی . (ناظم الاطباء). خیزابه های پی درپی . خیزابها که یکی پس از دیگری پدید آید و حرکت کند. امواج بیشمار پیاپی و پرآشوب . آب با نره های بسیار. آب با ستونه های بسیار. آب با نوردهای
ستونه کردنلغتنامه دهخداستونه کردن . [س ِ ن َ / ن ِ ک َ دَ ] (مص مرکب ) موج زدن : سبک زبانه زند ناگه و ستونه کندز تیغ و نیزه ٔ سلطان صفدر آتش و آب . مسعودسعد. || حمله کردن : عق
خستونهلغتنامه دهخداخستونه . [ خ ُ ن َ / ن ِ ] (اِ) خستوانه است که خرقه ٔ پاره پاره ٔ درویشان باشد. (از برهان قاطع) (از ناظم الاطباء). || خرقه ای که از پارچه های الوان دوخته باشند. (از ناظم الاطباء) : خستونه ٔ حسن اهتمامش بر خستگی
ماستونهلغتنامه دهخداماستونه . [ ن َ / ن ِ ] (اِ مرکب ) ماستو. ماستینه . (ناظم الاطباء). رجوع به ماستو و ماستینه شود.
استونهلغتنامه دهخدااستونه . [ اُ ن َ ] (اِخ ) لقبی از القاب ایرانی : احمدبن محمد دینوری مکنی به ابوالعباس و ملقب به استونه .