سرافرازیلغتنامه دهخداسرافرازی . [ س َ اَ ] (حامص مرکب ) فخر. بزرگی . شرف : که چندان سرافرازی و دستگاه بزرگی و اورند و فر و کلاه . فردوسی .نبشتن بیاموختش پهلوی نشست و سرافرازی خسروی . فردوسی .ایا بزرگ و