سراپردهفرهنگ فارسی عمید۱. بارگاه.۲. خیمۀ بزرگ.۳. پردۀ بزرگ که به جای دیوار دور خیمه بکشند. * پردهسرای.⟨ سراپردهٴ کحلی: [قدیمی، مجاز]۱. آسمان.۲. ابر سیاه.
سراپردهلغتنامه دهخداسراپرده . [ س َ پ َ دَ / دِ ] (اِ مرکب ) (از: سر+ «َا» واسطه + پرده )پرده سرا. (حاشیه ٔ برهان قاطع چ معین ). بارگاه پادشاهان را گویند. (برهان ). خیمه . (غیاث ). سرایچه ٔ پادشاهان . (شرفنامه ٔ منیری ). سرادق . (ترجمان القرآن ترتیب عادل بن علی
سراپرده ٔ کحلیلغتنامه دهخداسراپرده ٔ کحلی . [ س َ پ َ دَ / دِ ی ِ ک ُ ](ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) کنایه از آسمان . || ابر سیاه . (برهان ) (آنندراج ) (شرفنامه ) (رشیدی ).
سراپرده ٔ کحلیلغتنامه دهخداسراپرده ٔ کحلی . [ س َ پ َ دَ / دِ ی ِ ک ُ ](ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) کنایه از آسمان . || ابر سیاه . (برهان ) (آنندراج ) (شرفنامه ) (رشیدی ).
سراپرده ٔ کحلیلغتنامه دهخداسراپرده ٔ کحلی . [ س َ پ َ دَ / دِ ی ِ ک ُ ](ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) کنایه از آسمان . || ابر سیاه . (برهان ) (آنندراج ) (شرفنامه ) (رشیدی ).