سرخک

sorxak

معنی

بیماری واگیر ویروسی که عوارض آن سرفه، عطسه، آب‌ریزش و ظهور دانه‌های قرمز روی پوست است و گاه سبب ذات‌الریه می‌شود.

جست‌وجوی دقیق

سرخک

لغت‌نامه دهخدا

سرخک . [ س ُ خ َ ](اِخ ) قریه ای است نزدیک نیشابور. (معجم البلدان ).

سرخک

سرخک . [ س ُ خ َ ](ص مصغر) مصغر سرخ است . (برهان ) (آنندراج ). || (اِ مرکب ) ال . کُرنوس . (گیاه شناسی ثابتی از حاشیه ٔ برهان قاطع چ معین ). نام رستنیی باشد دوایی و آن را سرخ مرد گویند و به عربی حمیرا گویند. (برهان ) (آنندراج ). || نام بیماریی است . رجوع به سرخجه شود. || نام

سرخک

لغت‌نامه دهخدا

سرخک .[ س ُ خ َ ] (اِخ ) از کوهستانات جلگه ٔ لار از توابع لاریجان نزدیک تهران و دارای معدن زغال سنگ است . رجوع به ترجمه ٔ سفرنامه ٔ مازندران و استراباد رابینو شود.

سرخک

فرهنگ فارسی عمید

سرخک

دیکشنری فارسی به عربی

حصبة

جست‌وجوی هم‌آوا

سُرخک

گویش بختیاری

ساس.

توه سرخک

لغت‌نامه دهخدا

توه سرخک . [ ت ُ وِ س ُ خ َ ] (اِخ ) دهی از دهستان هرسم است که در بخش مرکزی شهرستان شاه آباد غرب واقع است و 700 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 5).

سرخک، سرخجه

گویش تهرانی

بیماری

سرخک (سرخچه)

گویش اصفهانی

تکیه ای: sürǰe طاری: sürüǰi طامه ای: surǰi طرقی: sürǰi کشه ای: suruǰi نطنزی: surǰe / sorxak

سُرخک (سُرخچه)

گویش خلخال

اَسکِستانی: serəj دِروی: serəj شالی: sərəj کَجَلی: namarneg کَرنَقی: sohorəj کَرینی: sührəj کُلوری: serəj گیلَوانی: serəj لِردی: söyrəj

جست‌وجوی مشابه

سرخکان

لغت‌نامه دهخدا

سرخکان . [ س ُ خ َ ] (اِخ ) دهی از دهستان قیلاب بالای بخش الوار گرمسیری شهرستان خرم آباد. دارای 400تن سکنه است . آب آن از رودخانه ٔ بلارود. محصول آن غلات ، لبنیات و پشم . (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 6).