سرفکندهلغتنامه دهخداسرفکنده . [ س َ ف َ / ف ِ ک َ دَ / دِ ] (ن مف مرکب ) سرافکنده . شرمسار. خجل : خورشید سرفکنده و مه خویشتن شناس مریخ نرم گردن و کیوان فروتن است . انوری .</p
سرفکندگیلغتنامه دهخداسرفکندگی . [ س َ ف َ / ف ِ ک َ دَ / دِ ] (حامص مرکب ) سرافکندگی . شرمساری . خجلت : موجب خجلت و سرفکندگی است . || فروتنی . تواضع : چرا چو لاله ٔ نشکفته سرفکنده نه ای که آسمان ز
فروتنلغتنامه دهخدافروتن . [ ف ُ ت َ ] (ص مرکب ) (از: فرو + تن ). (حاشیه ٔ برهان قاطع چ معین ). تواضعکننده و متواضع. (برهان ). خاضع. خاشع. نرم گردن . (یادداشت بخط مؤلف ) : فروتن بود شه که دانا بودبه دانش بزرگ وتوانا بود. فردوسی .فرو
سرفکندگیلغتنامه دهخداسرفکندگی . [ س َ ف َ / ف ِ ک َ دَ / دِ ] (حامص مرکب ) سرافکندگی . شرمساری . خجلت : موجب خجلت و سرفکندگی است . || فروتنی . تواضع : چرا چو لاله ٔ نشکفته سرفکنده نه ای که آسمان ز
خجل سارفرهنگ فارسی عمید= خجالتزده: ◻︎ خجلسارم از بس نوا و نوالش / کنون زآن نوال و نوا میگریزم (خاقانی: ۹۰۵)، ◻︎ نزد رئیس چون الف کوفی آمدم / چون دال سرفکنده خجلسار میروم (خاقانی: ۸۹۸).
پابرجالغتنامه دهخداپابرجا. [ ب َ ] (ص مرکب ) ثابت . ثابت قدم . راسخ . پایدار. استوار : چرا چو لاله ٔ نشکفته سرفکنده نه ای که آسمان ز سرافکندگیست پابرجا. خاقانی .دل چو پرگار به هر سو دورانی میکردوندر آن دایره سرگشته ٔ پابرجا بود.<
خجل سارلغتنامه دهخداخجل سار. [ خ َ ج ِ ] (ص مرکب ) شرمسار.شرم زده . خجل گونه . خجلت زده . خجالت کشیده : بدستار و جبه خجل سارم از تودر عفو بگذار چون سنگ بسته . خاقانی .نزد رئیس چون الف کوفی آمدم چون دال سرفکنده خجل سار میروم .