سقم

soqm

معنی

۱. مرض؛ بیماری.
۲. [مقابلِ صحت] ناصحیح بودن؛ نادرستی.

مترادف

۱. خطا، کذب، نادرستی ≠ صحت
۲. بیماری، مرض، ناخوشی ≠ صحت

جست‌وجوی دقیق

سقم

لغت‌نامه دهخدا

سقم . [ س َ / س ُ / س َ ق َ ] (ع مص ، اِمص ) بیماری . (غیاث ) (آنندراج ) (منتهی الارب ) (دهار) (مهذب الاسماء). بیمار شدن . (ترجمان القرآن ترتیب عادل بن علی ) (تاج المصادر بیهقی ) (المصادر زوزنی ) <span class=

سقم

فرهنگ فارسی عمید

۱. مرض؛ بیماری.۲. [مقابلِ صحت] ناصحیح بودن؛ نادرستی.

سقم

فرهنگ فارسی معین

(سُ قْ) [ ع . ] 1 - (مص ل .) بیمار بودن . 2 - نادرست بودن . 3 - (اِ مص .) بیماری ، مرض .

سقم

فرهنگ مترادف و متضاد

۱. خطا، کذب، نادرستی ≠ صحت ۲. بیماری، مرض، ناخوشی ≠ صحت

جست‌وجوی هم‌آوا

شکم تله،شکم تره،شکم دره

گویش تهرانی

بخور و نمیر،کارگری که در برابر خوراک کار میکند،کارمزد خوراکی،غذای اندک،کارگر بی مزد

سیکم

لغت‌نامه دهخدا

سیکم . [ س َ ک َ ] (ع ص ) کوتاه گام رونده با نرمی و سستی . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد).

شکم

لغت‌نامه دهخدا

شکم . [ ش ُ ک ُ ] (ع اِ) ج ِ شَکیمَه . (منتهی الارب ) (ازاقرب الموارد) (ناظم الاطباء). رجوع به شکیمة شود.

شقم

لغت‌نامه دهخدا

شقم . [ ش َ ق َ ] (ع اِ) نوعی از خرما. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || برشوم که نوعی خرماست و در بصره به دست آید. (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد).

شکیم

لغت‌نامه دهخدا

شکیم . [ ش ِک ْ کی ] (اِخ ) شهری است نزدیک نابلس (فلسطین ). در جوار آن قبر یوسف بن یعقوب قرار دارد. (فرهنگ فارسی معین ).

جست‌وجوی مشابه

سقمونیا

لغت‌نامه دهخدا

سقمونیا. [ س َ ] (معرب ، اِ) یونانی «اسکامونیا» و «اسکامونیا» لاتینی «اسکامونیا» انگلیسی «اسکامونی » «فرهنگ لاتینی کاسل »، فرانسوی «اسکامونه » . (از حاشیه ٔ برهان قاطع چ معین ). به لغت یونانی دوایی است که محموده میگویند و آن عصاره ای باشد بغایت تلخ و مسهل صفرا بود. (برهان ) (