سلقلغتنامه دهخداسلق . [ س ِ ل َ ] (ع اِ) آنچه از درخت فروریزد. || گیاه شبرق خشک . || شهد که در طول خانه ٔ مگس است . طرف راه . (منتهی الارب ) (آنندراج ).
سلقلغتنامه دهخداسلق . [ س َ ] (ع اِ) نشان ریش پشت ستور که نیکو شده باشد و جای آن سپید مانده . || نشان تنگ در پهلوی شتر. (آنندراج ) (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). || نشان پای و سم در زمین . (منتهی الارب ) (آنندراج ). || چغندر. (ناظم الاطباء). || (ع مص ) کسی را ستان بازاوگندن و بانگ کردن . (ال
سلقلغتنامه دهخداسلق . [ س ِ ] (ع اِ) چغندر که ترکاری است معروف مشابه بشلغم . (غیاث ) (آنندراج ). چغندر. (دهار). صاحب اختیارات میگوید که آن دو نوع است یک نوع آن است که به پارسی هم آن را سلق میگویند و نوع دیگر آنکه به فارسی چغندر خوانند. گویند اگر آب برگ آن را بر شراب ریزند سرکه شود و اگر بر س
سلقلغتنامه دهخداسلق . [ س ُ ل ُ ] (اِ) کیسه ٔ بزرگ چرمینی را گویند که اصناف و اجلاف برمیان بندند. (برهان ). خریطه ٔ بزرگ چرمین . (ناظم الاطباء) : خلیلدان چو درآید بنطق با چمته سلق ز تسمه زند بند بر زبان نصیح . نظام قاری (دیوان ص <span cla
لکای بی‌رنگbleached shellac, bone dry bleached shellacواژه‌های مصوب فرهنگستانمحصول بی‌رنگ حاصل از رنگ‌بَری صمغ لکای نارنجی
سلکلغتنامه دهخداسلک . [ س َ ] (ع مص ) پاسپر کردن جای را. (منتهی الارب ). || درآوردن دست خود را در جیب . (منتهی الارب ). || درآوردن چیزی در چیزی . (المصادر زوزنی ) (تاج المصادر بیهقی ).
سلقیلغتنامه دهخداسلقی . [س ِ ] (اِ) زمرد یا نوعی از زمرد و آن دون مرتبه ٔ ریحانی و ریحانی دون ظلماتی . (الجماهر بیرونی ص 161).
سلقیسلغتنامه دهخداسلقیس . [ س ِ ] (اِخ ) نام شهری است آبادکرده ٔ ذوالقرنین و باین معنی بتقدیم قاف بر لام که سقلیس باشد هم آمده . (برهان ) (آنندراج ).
سلقلقةلغتنامه دهخداسلقلقة. [ س َ ل َ ل َ ق َ ] (ع ص ) زن بسیارفریاد. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء).
سلقاءلغتنامه دهخداسلقاء. [ س ِ ] (ع مص ) ستان افکندن و بر قفا انداختن . (آنندراج ). افکندن زن خود را بر پشت جهت جماع . || نیزه فروکردن . (ناظم الاطباء).
آغریوسلغتنامه دهخداآغریوس . (یونانی ، اِ) حلیمو. حماض البقر. سلق برّی . سلق جبلی . جلناق . آزاددارو. ترشینک . طوطاغ آغرس . سرخ پای . هلموت .
طوطاق اغریونلغتنامه دهخداطوطاق اغریون . [ اِ ] (معرب ، اِ مرکب ) به یونانی حماض بری است و جبلی را نیز گفته اند و سلق بری و سلق جبلی نیز گفته اند،و معروف نزد اهل شیراز باطلیموس است . (فهرست مخزن الادویه ). حماض جبلی است و آن نوعی از سلق بری بود. (اختیارات بدیعی ). حماض جبلی است . (تحفه ٔ حکیم مؤمن ).
سلقیلغتنامه دهخداسلقی . [س ِ ] (اِ) زمرد یا نوعی از زمرد و آن دون مرتبه ٔ ریحانی و ریحانی دون ظلماتی . (الجماهر بیرونی ص 161).
سلقیسلغتنامه دهخداسلقیس . [ س ِ ] (اِخ ) نام شهری است آبادکرده ٔ ذوالقرنین و باین معنی بتقدیم قاف بر لام که سقلیس باشد هم آمده . (برهان ) (آنندراج ).
سلقلقةلغتنامه دهخداسلقلقة. [ س َ ل َ ل َ ق َ ] (ع ص ) زن بسیارفریاد. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء).
سلق بریلغتنامه دهخداسلق بری . [ س َ ل َ ق ِ ب َرْ ری ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) نوعی از حماض است . (تحفه ٔ حکیم مؤمن ) (اختیارات بدیعی ) (فهرست مخزن الادویه ).
سلق جبلیلغتنامه دهخداسلق جبلی . [س َ ل َ ق ِ ج َ ب َ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) سلق بری است و به شیرازی حلیمو خوانند. (فهرست مخزن الادویه ). حلیمو. (الفاظ الادویه ). آزاددارو. (یادداشت مؤلف ).
متسلقلغتنامه دهخدامتسلق . [ م ُ ت َ س َل ْ ل ِ ] (ع ص ) به دیوار بر شونده . (آنندراج ) (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). بالابرنده ٔ دیوار . (ناظم الاطباء). || بی آرام از درد یا اندوه . (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). و رجوع به تسلق شود.
مسلقلغتنامه دهخدامسلق . [ م ِ ل َ ] (ع ص ) بلیغ و بلندآواز. مسلاق . (منتهی الارب ) (آنندراج ): خطیب مسلق ؛ خطیب بلیغ و بلندآواز.(منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). و رجوع به مسلاق شود.
تسلقلغتنامه دهخداتسلق . [ ت َ س َل ْ ل ُ ] (ع مص ) به دیوار برشدن . (تاج المصادر بیهقی ) (زوزنی ) (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از متن اللغة) (از اقرب الموارد) (از المنجد). بالا رفتن بر دیوار صاف . (از متن اللغة). || بی آرامی و اضطراب از درد یا اندوه . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ن
