سنان

senān

معنی

قطعۀ آهن نوک‌تیز که بر سر چوب‌دستی یا نیزه نصب کنند؛ سرنیزه.

مترادف

سرنیزه، نبراس، نیزه

جست‌وجوی دقیق

سنان

لغت‌نامه دهخدا

سنان . [ س َ ] (اِخ ) ابن انس نخعی . یکی از سران سپاه عمربن سعد در واقعه ٔ کربلاست بروایتی حسین بن علی (ع ) را او شهید کرد. (تاریخ گزیده ص 260).

سنان

سنان . [ س َ ] (اِخ ) ابن ثابت بن قرةالحرانی ،مکنی به ابوسعید طبیب و عالم . اصل وی از حران و تولد وی به بغداد بوده . در زمان مقتدر خلیفه ٔ عباسی دارای مقام مهم گردید و رئیس و پیشوای اطباء بشمار میرفت در این هنگام کسی جزء به اجازه ٔ وی حق اشتغال به طبابت نداشت . وی در سال <spa

سنان

لغت‌نامه دهخدا

سنان . [ س َ ] (اِخ ) ابن فتح حرانی او را در صناعت حساب و اعداد تقدم بود. او راست : کتاب التحت فی الحساب الهندی ، کتاب الجمع و التفریق ، کتاب الوصایا، کتاب حساب المکعبات ، کتاب شرح الجبر و المقابله للخوارزمی . (ابن الندیم ).

سنان

لغت‌نامه دهخدا

سنان . [ س َ ] (اِخ ) دهی است سه فرسخ میانه ٔ جنوب و مشرق شهر فسا است . (فارسنامه ٔ ناصری ). نام محلی کناره ٔ راه شیراز به جهرم میان فسا و دره ٔ زهری در 164000 هزارمتری شیراز. (یادداشت بخط مؤلف ). شهرکی است بناحیت پارس از میان پساو داراگرد،

سنان

لغت‌نامه دهخدا

سنان . [ س ِ ] (ع اِ) سرنیزه .(آنندراج ). نیزه . (غیاث ) (منتهی الارب ) : همی بستد سنان من روانها همچو بویحیی همی برشدکمیت من بتاری همچو کراتن . فرقدی .همی سر آرد بار آن سنان نیزه ٔ اوهرآینه که همه خون خورد سر

جست‌وجوی هم‌آوا

پیشینگان

لغت‌نامه دهخدا

پیشینگان . [ ن َ / ن ِ ] (ص ، اِ) ج ِ پیشینه ، بمعنی اولین . قدماء. اسلاف . متقدمان ، پیشینان : و ما پدیدکنیم اندر فصل دیگر... بدان مقدار که اندر کتب پیشینگان یافتیم و به اخبارها بشنیدیم . (حدود العالم ).به آئین پی

پیشینیان

لغت‌نامه دهخدا

پیشینیان . (ص ، اِ) ج ِ پیشین . متقدمین . قدماء. اسلاف . سابقین . سلف . (دهار). اوائل . گذشتگان . اقدمین . پیشینگان . مقابل پس آیندگان . مقابل پسینیان : این چنین بزم از همه شاهان کرا اندر خورست نامه ٔ شاهان بخوان و کتب پیشینیان بیار. <p cla

سنگان

لغت‌نامه دهخدا

سنگان . [ ] (اِخ ) دهی است جزء بخش کن شهرستان تهران . دارای 1106 تن سکنه . آب آن از چشمه سار. محصول آنجا غلات ، بنشن ، سیب ، آلبالو، گردو، قلمستان و میوه جات مختلف . شغل اهالی زراعت . از آثار قدیم بنای مخروبه و امامزاده ای بنام عقیل دارد. اغل

سنگان

لغت‌نامه دهخدا

سنگان . [ س َ ] (اِخ ) قصبه مرکزی دهستان سنگان بخش رشخوار شهرستان تربت حیدریه . دارای 580 تن سکنه . آب آن از قنات و رودخانه . محصول آنجا غلات ، پنبه ، بادام . آب گرم ، کلاته آهو، کوه سنگ و مرشد جزء این قصبه است . (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج <

سنگان

لغت‌نامه دهخدا

سنگان . [ س َ ] (اِخ ) مرکز دهستان پائین خواف بخش خواف شهرستان تربت حیدریه . دارای 3152 تن سکنه . آب آن از قنات . محصول آنجا غلات ، پنبه ، زیره و شغل اهالی زراعت ، گله داری ، کرباس بافی و راه آن اتومبیل رو است . مزرعه ٔ دیزباد و دردوی جزء این

جست‌وجوی مشابه

سنانیر

لغت‌نامه دهخدا

سنانیر. [ س َ ] (ع اِ) ج ِ سنور. گربه . (آنندراج ) (دهار). ج ِ سنور و سنار. (ناظم الاطباء). رجوع به سنار شود. || نام گیاهی است که آمله است . (تحفه ٔ حکیم مؤمن ). رجوع به فرهنگ فارسی معین شود.

سنانیق

لغت‌نامه دهخدا

سنانیق . [ س َ ] (ع اِ) ج ِسنیق . (منتهی الارب ) (آنندراج ). رجوع به سنیق شود.

سنانیر

فرهنگ فارسی عمید

= سنور

حسن سنانزاده

لغت‌نامه دهخدا

حسن سنانزاده . [ ح َ س َ ن ِ س َ دَ ] (اِخ ) رجوع به حسن امی سنانزاده شود.

حصن سنان

لغت‌نامه دهخدا

حصن سنان . [ ح ِ ن ِ س َ ] (اِخ ) در بلاد روم است و عبداﷲبن عبدالملک مروان آنرا فتح کرد. (معجم البلدان ).

جست‌وجوی متن

اسنه

فرهنگ فارسی عمید

= سنان

دندان

فرهنگ مترادف و متضاد

سنان

خفاجی

لغت‌نامه دهخدا

خفاجی . [خ َ ] (اِخ ) ابن سنان رجوع به ابن سنان خفاجی شود.

سرنیزه

فرهنگ مترادف و متضاد

رمح، سنان

زبد

لغت‌نامه دهخدا

زبد. [ زَ ] (اِخ ) پسر سنان . (ترجمه ٔ قاموس ) (منتهی الارب ). برخی زبدبن سنان را با یاء تحتانی (زیدبن سنان ) ضبط کرده اند. (تاج العروس ).

جست‌وجوی هم‌آغاز

سنان کش

لغت‌نامه دهخدا

سنان کش . [ س ِ ک َ / ک ِ ] (نف مرکب ) سنان کشیده . سنان دراز : دیوان میغرنگ سنان کش چو آفتاب کز نوک نیزه شان سر کیوان زبان کشید. خاقانی . || نیزه که سنان بر آن تعبیه کرده باشند. (

سنان گزار

لغت‌نامه دهخدا

سنان گزار. [ س ِ گ ُ ] (نف مرکب ) نیزه عبوردهنده . سنان زننده آنچنان که کاری باشد : شهی که همچو سکندر سپهبدان داردسنان گزار و کمندافکن و خدنگ انداز.سوزنی .

سنان گزاری

لغت‌نامه دهخدا

سنان گزاری . [ س ِ گ ُ ] (حامص مرکب ) عمل سنان گزار : تیغ صبح از سنان گزاری اوسپر افکند با سواری او.نظامی .

سنانیر

لغت‌نامه دهخدا

سنانیق

لغت‌نامه دهخدا

سنانیق . [ س َ ] (ع اِ) ج ِسنیق . (منتهی الارب ) (آنندراج ). رجوع به سنیق شود.

جست‌وجوی هم‌قافیه

حسنان

لغت‌نامه دهخدا

حسنان . [ ح َ س َ ] (اِخ ) نام دو جای معروف است در بلادضبه و بنابر قول دیگر نام رمله ای است متعلق به بنی سعد و نظر بر قول دیگر نام مرغزاری است در بلاد ضبه .

حسنان

لغت‌نامه دهخدا

حسنان . [ ح َ س َ ] (ع اِ) تثنیه ٔ حسن . حسن و حسین دو سبط پیغمبر(ص ). (مهذب الاسماء).

حصن سنان

لغت‌نامه دهخدا

حصن سنان . [ ح ِ ن ِ س َ ] (اِخ ) در بلاد روم است و عبداﷲبن عبدالملک مروان آنرا فتح کرد. (معجم البلدان ).

سام بنی سنان

لغت‌نامه دهخدا

سام بنی سنان . [ م ِ ب َ س َ ] (اِخ ) قلعه ای است در مغرب جبال صنهاجه مضاف الی بنی سنان . قبیله ای است که ممکن است از طایفه بربر باشد. (معجم البلدان ).

رسنان

لغت‌نامه دهخدا

رسنان . [ رَ ] (اِخ ) دهی از دهستان لواسان بزرگ بخش افجه ٔ شهرستان تهران . سکنه ٔ آن 404 تن . آب آن از رودخانه ٔ لواسان . محصول آنجا غلات و بنشن و انواع میوه . (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 1).

درپیوند

بیشتر بدانید

سنان

senān

معنی

مترادف

جست‌وجوی دقیق

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی هم‌آوا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی مشابه

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

فرهنگ فارسی عمید

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی متن

فرهنگ فارسی عمید

فرهنگ مترادف و متضاد

لغت‌نامه دهخدا

فرهنگ مترادف و متضاد

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی هم‌آغاز

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی هم‌قافیه

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا