سنبهلغتنامه دهخداسنبه . [ سَم ْ ب َ ] (ع اِ) روزگار. پاره ای از روزگار. (اقرب الموارد) (منتهی الارب ). || (اِمص ) بدخلقی با زود خشمی . (منتهی الارب ). سوء خلق . (اقرب الموارد). سنبتة. رجوع به این کلمه شود.
سنبهلغتنامه دهخداسنبه . [ سُم ْ ب َ /ب ِ ] (اِ) آلتی که بدان آسیا را تیز کنند. (آنندراج ) (شرفنامه ) (انجمن آرای ناصری ) (ناظم الاطباء). || سقف خانه . || انگور سیاه . (ناظم الاطباء). || زنبور سیه . (آنندراج ) (ناظم الاطباء). || میل تفنگ . (آنندراج ) (انجمن آر
سنبهفرهنگ فارسی عمیدمیلهای فلزی که برای پرکردن تفنگهای سرپر، پاک کردن لولۀ تفنگ و سوراخ کردن چیزی به کار میرود.
شنبهلغتنامه دهخداشنبه . [ شَم ْ ب َ / ب ِ ] (اِ) مصحف شنه . (حاشیه ٔ برهان چ معین ). شیهه ٔ اسب را گویند و بعربی صهیل خوانند. (برهان ). شیهه ٔ اسب باشد و آن را شنه نیز نامند و به تازی صهیل گویند. (جهانگیری ). شیهه ٔ اسب . (ناظم الاطباء). || آواز شیر بیشه . (ن
شنبهلغتنامه دهخداشنبه . [ شَم ْ ب َ/ ب ِ / ب ِه ْ ] (اِ) شنبد. شنبذ. نام روز اول هفته باشد. (برهان ). نام اولین روز ایام هفته است و تا شش روز مکرر شود. و آن را شنبد با دال نیز گفته اند. (انجمن آرا) (آنندراج ). روز اول هفته .
شنبهلغتنامه دهخداشنبه . [ شُم ْ ب َ ] (اِخ ) نام چند منطقه است در نواحی غربی و جنوب شرقی فارس . (از فارسنامه ).
سنبهاریلغتنامه دهخداسنبهاری . [ سَم ْ ب َ ] (اِ) پودنه ٔ لب جوی . (آنندراج ). پودنه که در کنار جویها سبزشود. (ناظم الاطباء). فودنج . پونه . حبق الماء. غاغ . پودنگ . راغوته . رجوع به پودنه و پودنه ٔ لب جوی شود.
درخت سنبهلغتنامه دهخدادرخت سنبه . [ دِ رَ سُم ْ ب َ / ب ِ ] (اِ مرکب ) مته . مثقب . پر ماه . (ناظم الاطباء). درخت سنب . رجوع به درخت سنب شود. || پرنده ای است سبزرنگ که با منقار درخت را سوراخ کند. (برهان ). مرغی است که درخت را بسنبد یعنی سوراخ کند. دراسنب . داربرد.
درختنه سنبهلغتنامه دهخدادرختنه سنبه . [ دِ رَ ت ِ ن َ / ن ِ سُم ْ ب َ / ب ِ ] (اِ مرکب )درخت سنبه . که پرنده ای باشد که درخت را با منقار سوراخ کند. (از برهان ). درختینه سنبه . دارسنب . دارکوب .
درختینه سنبهلغتنامه دهخدادرختینه سنبه . [ دِ رَ ن َ / ن ِ سُم ْ ب َ / ب ِ ](اِ مرکب ) درختنه سنبه . پرنده ای است . (از برهان ). دارسنب . دارکوب . رجوع به درختنه سنبه و درخت سنبه شود.
سنبهاریلغتنامه دهخداسنبهاری . [ سَم ْ ب َ ] (اِ) پودنه ٔ لب جوی . (آنندراج ). پودنه که در کنار جویها سبزشود. (ناظم الاطباء). فودنج . پونه . حبق الماء. غاغ . پودنگ . راغوته . رجوع به پودنه و پودنه ٔ لب جوی شود.
درخت سنبهلغتنامه دهخدادرخت سنبه . [ دِ رَ سُم ْ ب َ / ب ِ ] (اِ مرکب ) مته . مثقب . پر ماه . (ناظم الاطباء). درخت سنب . رجوع به درخت سنب شود. || پرنده ای است سبزرنگ که با منقار درخت را سوراخ کند. (برهان ). مرغی است که درخت را بسنبد یعنی سوراخ کند. دراسنب . داربرد.
درختنه سنبهلغتنامه دهخدادرختنه سنبه . [ دِ رَ ت ِ ن َ / ن ِ سُم ْ ب َ / ب ِ ] (اِ مرکب )درخت سنبه . که پرنده ای باشد که درخت را با منقار سوراخ کند. (از برهان ). درختینه سنبه . دارسنب . دارکوب .
درختینه سنبهلغتنامه دهخدادرختینه سنبه . [ دِ رَ ن َ / ن ِ سُم ْ ب َ / ب ِ ](اِ مرکب ) درختنه سنبه . پرنده ای است . (از برهان ). دارسنب . دارکوب . رجوع به درختنه سنبه و درخت سنبه شود.
دوسنبهلغتنامه دهخدادوسنبه . [ سَم ْ ب َ / ب ِ ] (ص مرکب ) بهم پیچیده و مضاعف و دوتاه . (ناظم الاطباء).
خاک سنبهلغتنامه دهخداخاک سنبه . [ س ُ سُم ْ ب َ / ب ِ ] (اِ مرکب ) آبدُزدَک (حشره ٔ معروف ). و رجوع به آبدزدک شود.