لغتنامه دهخدا
سنگسبویه . [ س َ گ ِ ی َ / ی ِ ] (اِ مرکب ) نام گیاهی است که آنرا پنج انگشت گویند و به عربی ذوخمسة اصابع و ذوخمسة اوراق و عین السراطین خوانند و تخم آنرا حب الفقد گویند و معرب آن سنجسبویه است . (برهان ) (آنندراج ). دانه ای است درازتر از دانه ٔ