سنونلغتنامه دهخداسنون . [ س َ ] (ع اِ) داروئی که بر دندان مالند. (غیاث ). داروئی که بر دندان مالند و هر چیزی که بدان دندان را تابان و روشن نمایند. (آنندراج ) (ناظم الاطباء). واحد السنونات . و هی الادویة الیابسة المسحوقة التی یدور لک بها الاسنان لتضیی بها او تستحکم . (بحر الجواهر): معجون ها که
سنونلغتنامه دهخداسنون . [ س ِ ] (ع اِ) ج ِ سنة. (آنندراج ) (ناظم الاطباء) : در عهد ماضی و سنون غابر در بلادکشمیر... پادشاهی مستولی بود. (سندبادنامه ص 56).
شنونلغتنامه دهخداشنون . [ ش َ ] (ع ص ) فربه . || لاغر. از لغات اضداد است . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). || اشتر بمیان نزار و فربه .(مهذب الاسماء). شتر نه فربه نه لاغر. (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). || گرسنه . (منتهی الارب ). گویند: ذئب شنون ؛ گرگ گرسنه . (از اقرب الموارد).
شینونلغتنامه دهخداشینون . [ ش َ ] (اِخ ) جایگاهی است در ساحل فرات بین رقه و رحبه . و چنین پندارند که در این مکان گنج است . (از معجم البلدان ).
سنونولغتنامه دهخداسنونو. [ س ُ ] (اِ) به مصر لغت خطاف است . (تحفه ٔ حکیم مؤمن ). رجوع به دزی ج 1 ص 695 شود.
کعب الخنزیرلغتنامه دهخداکعب الخنزیر. [ ک َ بُل ْ خ ِ ] (ع اِ مرکب ) کعب خوک باشد. چون بسوزانند و سحق کنند و در چشم کشند سپیدی چشم را زائل کند و چون سنون سازند سنون قوی باشد و چون با سکنجبین بیاشامند سپرز بگدازاند و تشنگی بنشاند و نفخ که در شکم بود سود دهد. (یادداشت مؤلف ).
خداعةلغتنامه دهخداخداعة. [ خ َدْ دا ع َ ] (ع ص ) مؤنث خداع .- سنون خداعة ؛ سالها که در آن نمو و افزونی کمتر باشد. (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد).
قعسلغتنامه دهخداقعس . [ ق ُ ] (ع ص ، اِ) ج ِ قعساء. رجوع به قعساء شود || ج ِ اقعس . || سنون قعس ؛ دندانهای ثابت به سبب درازی . (اقرب الموارد).
سنونولغتنامه دهخداسنونو. [ س ُ ] (اِ) به مصر لغت خطاف است . (تحفه ٔ حکیم مؤمن ). رجوع به دزی ج 1 ص 695 شود.
حشیشةالسنونلغتنامه دهخداحشیشةالسنون . [ ح َ ش َ تُس ْ س ِ ] (ع اِمرکب ) چنانکه گاهی گویند مصحف حشیشةالسنور است .
لسنونلغتنامه دهخدالسنون . [ ل ِ ن ِ وَ ] (اِخ ) نام کرسی بخش در «فینیستر» از ولایت برست به فرانسه ، دارای 4111 تن سکنه .
