سپرکلغتنامه دهخداسپرک . [ س ِ پ َ رَ ] (اِ) نام علتی است از قسم جوششی که بر روی طفلان و کودکان پدید آید. (برهان ) (جهانگیری ). جوششی که بر روی کودکان پدید آید. (رشیدی ). جوششی که بر روی کودکان پدید آید و آن را زرده زخم و زرده ریش گویند. (آنندراج ). سرخجه و حصبه . (ناظم الاطباء).
سپرکلغتنامه دهخداسپرک . [ س ِ رَ / س ِ پ َ ] (اِ) زریر، و آن گیاهی باشد زرد که بدان جامه رنگ کنند و بعربی ورس گویند. مخفف اسپرک . (برهان ) (جهانگیری ). زردابه . زردچوبه . (زمخشری ) : گشت جهان از نفسش تنگ تروز سپر او سپرک رنگ تر
سپرکفرهنگ فارسی معین(س پَ رَ) (اِ.) زریر، گیاهی است زرد رنگ که از آن برای رنگ کردن جامه استفاده می کنند.
سپرکbaffleواژه‌های مصوب فرهنگستان[حملونقل هوایی، علوم نظامی] تیغه‌ای که در مسیر سیال قرار می‌گیرد و موجب تغییر جهت یا توقف تلاطم سیال می‌شود [نجوم رصدی و آشکارسازها] ساختاری در سامانه‌های اپتیکی که با مخالفت از عبور نور کجراه یا پراکنده کردن آن مانع از رسیدن آن به آشکارسازها می‌شود
کوسه‌نگریshark watching, shark tourismواژه‌های مصوب فرهنگستاننوعی طبیعت‌گَردی که در آن گردشگران به تماشای نحوۀ زندگی و رفتار کوسه‌ماهی‌ها در مناطق خاص می‌پردازند
شرغ شرغلغتنامه دهخداشرغ شرغ . [ ش َ رَ ش َ رَ / ش َ ش َ ] (اِ صوت ) بانگ بهم خوردن دو چیز. (یادداشت مؤلف ). شرق شرق . رجوع به شرق شرق شود.
شرق شرقلغتنامه دهخداشرق شرق .[ ش َ رَ ش َ رَ / ش َ ش َ ] (اِ صوت مرکب ) نام آواز زدن سیلی های سخت پیاپی . نام آواز کوفتن در بسختی و پیاپی . (یادداشت مؤلف ). رجوع به شَرَق و شرغ شرغ شود.
سپرکشلغتنامه دهخداسپرکش . [ س ِ پ َ ک َ / ک ِ ] (نف مرکب ) سپردار. (ناظم الاطباء) : روزی سخت باشکوه بود وحاجبی و چند سپاهدار و سپرکشان . (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 376). قریب سی سپر به زر و سیم دیلمان و سپرک
سپرک عرضیcross-flow baffleواژه‌های مصوب فرهنگستانهریک از صفحات لوله‌گیر در تبادل‌گر گرمایی پوسته‌لوله (shell and tube heat exchanger) که با هدایت شارش در عرض لوله‌ها، تبادل گرما را افزایش می‌دهد
گرفتگی مرکزیcentral obscurationواژه‌های مصوب فرهنگستانبخشی از گشودگی تلسکوپ بازتابی که با آینۀ ثانویه و سپرک مسدود شده است
سپریگلغتنامه دهخداسپریگ . [ س ِ ] (اِ) بمعنی سپرک است که چوبی است که بدان زردرنگ کنند. (آنندراج ). چوب زردی که بدان جامه رنگ کنند. (ناظم الاطباء). رجوع به سپرک شود. || یونجه . (ناظم الاطباء). شبدر. سه برگه . (اشتینگاس ).
ارجیقنهلغتنامه دهخداارجیقنه . [ اَ ق ُ ن َ ] (معرب ، اِ) نباتی است و آنرا زریر گویند. (اختیارات بدیعی ). اسپرک . سپرک . رجوع به زریر شود.
ارجیقنلغتنامه دهخداارجیقن . [ اَ ق ُ ] (معرب ، اِ) معرب از ارجیقنه یونانی و آن زریر است . (تحفه ٔ حکیم مؤمن ). اسپرک . سپرک . رجوع به ارجیقنه شود.
اسپرکفرهنگ فارسی معین(اِ پَ رَ) ( اِ.) گیاهی است با برگ های باریک و دراز و گل خوشه ای زرد، در گل و برگ آن مادة زرد رنگی وجود دارد که در رنگرزی بکار می برند. اسفرک ، سپرک ، زریر نیز گویند.
سپرکشلغتنامه دهخداسپرکش . [ س ِ پ َ ک َ / ک ِ ] (نف مرکب ) سپردار. (ناظم الاطباء) : روزی سخت باشکوه بود وحاجبی و چند سپاهدار و سپرکشان . (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 376). قریب سی سپر به زر و سیم دیلمان و سپرک
سپرک عرضیcross-flow baffleواژه‌های مصوب فرهنگستانهریک از صفحات لوله‌گیر در تبادل‌گر گرمایی پوسته‌لوله (shell and tube heat exchanger) که با هدایت شارش در عرض لوله‌ها، تبادل گرما را افزایش می‌دهد
اسپرکلغتنامه دهخدااسپرک . [ اِ پ َ رَ ] (اِ) به هندی اسم اکلیل الملک است . (تحفه ٔ حکیم مؤمن ). گیاهی است زرد که بدان جامه رنگ کنند و بعربی زریر گویند. (رشیدی ) (سروری ) (غیاث ) (برهان ). رنگی است که رنگریزان جامه ٔ سبز بدان رزند. (مؤید الفضلاء). وَرس ، و آن گیاهی شبیه سمسم است . منبت آن بلا
اسپرکفرهنگ فارسی عمیدگیاهی علفی و یک‌ساله با برگ‌های دراز، گل‌های زرد، و میوۀ کپسولی که در رنگرزی به کار می‌رود؛ زریر.
اسپرکResedaواژه‌های مصوب فرهنگستانسردهای علفی و درختچه‌ای از اسپرکیان با حدود 60 گونه که بومی اروپا و شمال افریقا و بخش‌هایی از آسیا هستند، اما در جاهای دیگر نیز پراکندگی گسترده دارند؛ چندین گونۀ آن از گیاهان باغی معروف است
اسپرکفرهنگ فارسی معین(اِ پَ رَ) ( اِ.) گیاهی است با برگ های باریک و دراز و گل خوشه ای زرد، در گل و برگ آن مادة زرد رنگی وجود دارد که در رنگرزی بکار می برند. اسفرک ، سپرک ، زریر نیز گویند.
