سپه آرالغتنامه دهخداسپه آرا. [ س ِ پ َه ْ ] (نف مرکب ) سپه آرای آراینده ٔ سپاه . فرمانده ِ سپه . سپهسالار که سبب فر و شکوه لشکر بود : به تیغ آن سپه آرای نیست خواهد شدهر آن کسی که نماید بدین ملک عصیان . فرخی .دوست میر مؤید پسر ناصر دی
ماست سویاsoy yoghurtواژه‌های مصوب فرهنگستانفراوردهای با بافت خامه‌ای که از شیر سویا تهیه می‌شود و جانشینی است برای پنیر خامه‌ای و خامۀ ترش
سه‌هشت‌وجهی سه‌گوشه‌ای، سه‌هشت وجهی سه‌گوشtrigonal trisoctahedronواژه‌های مصوب فرهنگستان← سه‌هشت‌وجهی
سیه پیسهلغتنامه دهخداسیه پیسه . [ ی َه ْ س َ / س ِ ] (ص مرکب ) سیاه پیسه . آنکه خال سفید و لکه سفید داشته باشد : این باز سیه پیسه نگر بی پر و چنگال کو هیچ نه آرام همی گیرد و نه هال .ناصرخسرو.
شه شهلغتنامه دهخداشه شه . [ ش َه ْ ش َه ْ ] (اِ مرکب ) مخفف شاه شاه که در اصطلاح شطرنج آنرا کش گویند : گفت شه شه وآن شه کبر آورش یک به یک شطرنج برزد بر سرش .مولوی .
سپاه آرالغتنامه دهخداسپاه آرا. [ س ِ ] (نف مرکب ) سپه آرا. آراینده ٔ سپاه . آنکه سپاه تهیه ببیند. آنکه سپاه آماده کند.
سپهلغتنامه دهخداسپه . [ س َ پ ِ ] (اِخ ) از مَحال ّ سیستان بوده است . (ذیل تاریخ سیستان ص 25 چ بهار). این کلمه در جای دیگر سفه ضبط شده است و از رساتیق سیستان است . (تاریخ سیستان ص 296) : و حد شرق اقصا
سپهلغتنامه دهخداسپه . [ س ِ پ َه ْ ] (اِ) مخفف سپاه .(حاشیه ٔ برهان قاطع چ معین ) (آنندراج ) : رسیدند زی شهر چندان فرازسپه چشمه زد در نشیب و فراز. رودکی .بفرمود پس تا سپه گرد کردز ترکان سواران روز نبرد. ف
دواسپهلغتنامه دهخدادواسپه . [ دُ اَ پ َ / پ ِ ] (ص نسبی ، ق مرکب ) دواسبه . (ناظم الاطباء). رجوع به دواسبه شود.
خاک خسپهلغتنامه دهخداخاک خسپه . [ خ ُ پ َ / پ ِ ] (اِ مرکب ) پرنده ای است صحرائی که آن را به فارسی چرز و بترکی چقرق گویند. (برهان قاطع) (آنندراج ).
سپهلغتنامه دهخداسپه . [ س َ پ ِ ] (اِخ ) از مَحال ّ سیستان بوده است . (ذیل تاریخ سیستان ص 25 چ بهار). این کلمه در جای دیگر سفه ضبط شده است و از رساتیق سیستان است . (تاریخ سیستان ص 296) : و حد شرق اقصا
سپهلغتنامه دهخداسپه . [ س ِ پ َه ْ ] (اِ) مخفف سپاه .(حاشیه ٔ برهان قاطع چ معین ) (آنندراج ) : رسیدند زی شهر چندان فرازسپه چشمه زد در نشیب و فراز. رودکی .بفرمود پس تا سپه گرد کردز ترکان سواران روز نبرد. ف
سردار سپهلغتنامه دهخداسردار سپه . [ س َ رِ س ِ پ َه ْ ] (اِخ ) لقب رضاشاه پهلوی بهنگام نخست وزیری وی .
