سپیدنامهلغتنامه دهخداسپیدنامه . [ س َ / س ِ م َ / م ِ ] (ص مرکب ) کنایه از مردم صالح و پرهیزکار و درستکار. (برهان ) (آنندراج ). صالح درستکار چنانکه سیه نامه فاسق و بدکار. (رشیدی ).
سپیدنامگیلغتنامه دهخداسپیدنامگی . [ س َ / س ِ م َ / م ِ ] (حامص مرکب ) پرهیزکاری و درستکاری : واله سپیدنامگی از من مجو بحشرفارغ گذاشت فکر سیاهان کجا مرا.درویش واله هروی (از آنن
مکیاللغتنامه دهخدامکیال . [ م ِ ] (ع اِ) پیمانه . (مهذب الاسماء) (دهار) (منتهی الارب ) (آنندراج ) (غیاث ). پیمانه و هر چیز که بدان پیمانه کنند. ج ، مکاییل . (ناظم الاطباء). آنچه بدان پیمانه کنند. مِکیَل . مِکیَلة. (از اقرب الموارد) : لاتنقصوا المکیال و المیزان انی اریکم