سکج

sakaj

معنی

= مویز: ◻︎ همچو انگور آبدار بدی / نون شدی چون سکج ز پیری خشک (لبیبی: شاعران بی‌دیوان: ۴۸۶).

جست‌وجوی دقیق

سکج

لغت‌نامه دهخدا

سکج . [ س َ ک ِ ] (اِ) مویز را گویند و آن انگوری باشد که در آفتاب یا سایه خشک سازند. (برهان ).مویز. (انجمن آرا) (اوبهی ) (جهانگیری ) : همچو انگور آبدار بدی نون شدی چون سکج ز پیری خشک . لبیبی .در جوانی پیر گشتم از ج

سکج

فرهنگ فارسی عمید

= مویز: ◻︎ همچو انگور آبدار بدی / نون شدی چون سکج ز پیری خشک (لبیبی: شاعران بی‌دیوان: ۴۸۶).

سکج

فرهنگ فارسی معین

(سَ کَ) (اِ.) مویز، انگور خشک کرده .

جست‌وجوی هم‌آوا

پیشکش

لغت‌نامه دهخدا

پیشکش . [ ک َ / ک ِ ] (مص مرکب مرخم ، اِمص مرکب ) پیشکشی . در پیش کردن چیزی کسی را تا او بستاند. تقدیم کردن چیزی به کسی تا بگیرد آنرا. تقدمه .بخشیدن کوچکی چیزی را ببزرگی . تقدیم کردن کهتری چیزی را به مهتری . هدیه ٔ کهتران به مهتران <span clas

شقیظ

لغت‌نامه دهخدا

شقیظ. [ ش َ ] (ع اِ) سفال و خزف .(ناظم الاطباء). سفالینه . (منتهی الارب ) (آنندراج ).

شکز

لغت‌نامه دهخدا

شکز. [ ش َ ک ِ ] (ع ص ) شَکْز. مرد بدخوی . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).

شکز

لغت‌نامه دهخدا

شکز. [ ش َ ] (ع مص ) سپوختن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). || درخستن به انگشتان . || رنجانیدن به زبان . || نیزه زدن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || وطی کردن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء).

شکز

لغت‌نامه دهخدا

شکز. [ ش َ] (ع ص ) به معنی شَکِز. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). رجوع به شَکِز شود.

جست‌وجوی مشابه

سکجو

واژه‌نامه آزاد

یکی از شهرهای ختاست

جست‌وجوی متن

مویز

فرهنگ فارسی عمید

انگور خشکیده؛ انگور سیاه خشک‌شده؛ سکج؛ سیج.

ترسک

لغت‌نامه دهخدا

ترسک . [ ت ُ س ُ ] (اِ) سنگ ریزه در گل که در میان نهر آب و اطراف نهر بسیار صلب و محکم شده که با کلنگ فولاد آنرا می شکنند و بعضی از آن را سنگ آسیا می سازند و بسیار دوام می کند، و آنچه بسیار صلب و محکم نشده و زودمی شکند آنرا سُکْج گویند. (انجمن آرا) (آنندراج ).

غورگی

لغت‌نامه دهخدا

غورگی . [ رَ / رِ ] (حامص ) کالی و نارسیدگی میوه ها. (ناظم الاطباء). غوره بودن . نارس بودن انگور و خرما. رجوع به غوره شود.- درغورگی مویز شدن ؛ کنایه از نرسیدن به مراد و ضایع شدن . ناامید شدن و از زندگی برخوردار نش

مویز

لغت‌نامه دهخدا

مویز. [ م َ ] (اِ) ممیز. میویز. سکج . کشمش . زبیب . مامیچ . انگور خشک . (یادداشت مؤلف ). میمیز. (برهان ). قسمی است کلان از انگور که خشک کرده نگاه دارند. مردم عام آن را منقی گویند و به هندی داکهه نامند. (غیاث ) (از آنندراج ). به عربی آن را زبیب گویند و از آن نبید سازند. (از ا

کشمش

لغت‌نامه دهخدا

کشمش . [ ک ِ م ِ ] (اِ) انگور خشک کرده . سکج . مویز. میویز. مامیچ . میمیز. قِسمِش . (یادداشت مؤلف ).هو زبیب صغیر لانوی له . (ابن بیطار). اسم فارسی زبیب بی دانه است و مویز نیز گویند و بهترین او سبز مالیده است . (تحفه ٔ حکیم مؤمن ). نوعی از مویز بی دانه . (ناظم الاطباء): چندی

جست‌وجوی هم‌آغاز

سکجو

واژه‌نامه آزاد

یکی از شهرهای ختاست

درپیوند

بیشتر بدانید

سکج

sakaj

معنی

جست‌وجوی دقیق

سکج

لغت‌نامه دهخدا

سکج

فرهنگ فارسی عمید

سکج

فرهنگ فارسی معین

جست‌وجوی هم‌آوا

پیشکش

لغت‌نامه دهخدا

شقیظ

لغت‌نامه دهخدا

شکز

لغت‌نامه دهخدا

شکز

لغت‌نامه دهخدا

شکز

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی مشابه

سکجو

واژه‌نامه آزاد

جست‌وجوی متن

مویز

فرهنگ فارسی عمید

ترسک

لغت‌نامه دهخدا

غورگی

لغت‌نامه دهخدا

مویز

لغت‌نامه دهخدا

کشمش

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی هم‌آغاز

سکجو

واژه‌نامه آزاد