سکنات

sakanāt

معنی

۱. شیوۀ رفتار و برخورد شخص در ارتباط با دیگران.
۲. [قدیمی] = سکنه

مترادف

۱. سکونها
۲. حالات، وضعها
۳. شیوه رفتار، نحوه برخورد

جست‌وجوی دقیق

سکنات

لغت‌نامه دهخدا

سکنات . [ س َ ک َ ] (ع اِ) ضد حرکات . این جمع سکنه است به معنی سکون و استقامت باشد. (آنندراج ) (غیاث ) : فروغ خشم در حرکات وسکنات او (شیر) پیدا آمده بود. (کلیله و دمنه ). از حرکات و سکنات او تبرا نمود. (ترجمه ٔ تاریخ یمینی ).

سکنات

لغت‌نامه دهخدا

سکنات . [ س َ ک ِ ] (ع اِ) ج ِ سَکِنَة. رجوع به سکنة شود.

سکنات

فرهنگ فارسی عمید

۱. شیوۀ رفتار و برخورد شخص در ارتباط با دیگران.۲. [قدیمی] = سکنه

سکنات

فرهنگ فارسی معین

(سَ کِ) [ ع . ] (اِ.) سکون ها، استقامت ها. جِ سکنه .

سکنات

فرهنگ مترادف و متضاد

۱. سکونها ۲. حالات، وضعها ۳. شیوه رفتار، نحوه برخورد

جست‌وجوی هم‌آوا

حرکات و سکنات

لغت‌نامه دهخدا

حرکات و سکنات . [ ح َ رَ ت ُ س َ ک َ ] (ترکیب عطفی ، اِ مرکب ) رفتار. کردار. مجموع حالات کسی . همه ٔ اعمال کسی : فروغ خشم درحرکات و سکنات او پیدا آمده بود. (کلیله و دمنه ).

مَلَکات و سَکَنات

فرهنگ گنجواژه

رفتار.

اطوار و سکنات

فرهنگ گنجواژه

رفتار.

حرکات و سَکَنات

فرهنگ گنجواژه

رفتار.

سکینت

لغت‌نامه دهخدا

سکینت . [ س َ ن َ ] (ع اِمص ) آرام و آسایش و آهستگی . (غیاث ). سکینة : چون دید که سفینه ٔ نوح بسلامت بر جودی فراغ قرار گرفت سکینت دل و طمأنینت خاطر او برفت . (ترجمه ٔ تاریخ یمینی ). رجوع به سکینة شود.