سگالندهلغتنامه دهخداسگالنده . [ س ِ ل َ دَ / دِ ] (نف ) جوینده . خواهان : سپاهی به کردار کوچ بلوچ سگالنده جنگ و برآورده خوچ . فردوسی . || اندیشنده : سگالنده ٔ فال چون قرعه
سگالفرهنگ فارسی عمید۱. = سگالیدن۲. سگالنده؛ اندیشنده (در ترکیب با کلمه دیگر): بدسگال، چارهسگال، نیکسگال.
چاره سگالفرهنگ فارسی عمیدچارهسگالنده؛ چارهاندیش؛ چارهجو: ◻︎ چو عاجز شود مرد چارهسگال / ز بیچارگی درگریزد به فال (نظامی۵: ۸۷۴).
دانش سگالفرهنگ فارسی عمیدآنکه به علم و دانش بیندیشد؛ دانشمند؛ سگالندۀ دانش: ◻︎ چو هندوی دانا به چندین سؤال / زبون شد ز فرهنگ دانشسگال (نظامی۶: ۱۰۷۸).
سکالندهلغتنامه دهخداسکالنده . [ س ِل َ دَ / دِ ] (نف ) اندیشنده . درنگرنده : سکالنده ٔ فال چون قرعه راندز طالع تواند همی نقش خواند. نظامی .رجوع به سگالنده شود.