لغتنامه دهخدا
گوشوارک . [ گوش ْ رَ ] (اِ مرکب ) گوشوارک درختچه ای است از جنس «اوونیموس » که در اغلب جنگلهای شمال و ارسباران موجود است و چهار گونه ٔ آن را در ایران نام برده اند: 1- اوونیموس اروپئا ، دارای چوبی است سخت و فشره و زغال آن در نقاشی به کار می رود