سیاه روزلغتنامه دهخداسیاه روز. (ص مرکب ) بدبخت . بی نصیب . بی طالع. (ناظم الاطباء).کنایه از ماتمی و مصیبت زده . (آنندراج ) : از زندگی بتنگند دائم سیاه روزان ذوق چراغ ماتم از زیستن ندارد.صائب (از آنندراج ).
سوپ داغhot soupواژه‌های مصوب فرهنگستانپلاسمایی متشکل از کوارک و گلوئون و فوتون و نوترینو و برخی ذرات دیگر که در آغاز پیدایش در تعادل گرمایی بوده‌اند
سوپ ژلاتینیgelatinous soupواژه‌های مصوب فرهنگستانمحلول آبی نسبتاً غلیظ که حاوی موادی با قابلیت تبدیل به ژلاتین است
ماست سویاsoy yoghurtواژه‌های مصوب فرهنگستانفراوردهای با بافت خامه‌ای که از شیر سویا تهیه می‌شود و جانشینی است برای پنیر خامه‌ای و خامۀ ترش
نوشابۀ سویاsoya beverage/ soybeverageواژه‌های مصوب فرهنگستاننوشابهای که غالباً از سویا و محصولات آن تهیه می‌شود
صندلی کودکbaby car seat, child safety seat, infant safety seat,child restraint system, child seat,baby seat, restraining car seat, car seatواژه‌های مصوب فرهنگستانصندلی ایمنی برای نشستن کودک در خودرو به‌منظور جلوگیری از آسیب رسیدن به او در هنگام تصادف
سیاه روزیلغتنامه دهخداسیاه روزی . (حامص مرکب ) عمل و حالت سیاه روز. بدبخت ، سیاه روز بودن : گرم ز لطف سیه روز خود خطاب کنی سیاه روزی من کار آفتاب کند.حکیم کاشانی (از آنندراج ).
سیه روزلغتنامه دهخداسیه روز. [ ی َه ْ ] (ص مرکب ) بدبخت . بی طالع. محروم . (ناظم الاطباء) : چنین پنداشت فرهاد سیه روزکه او را بود خواهد نیک آن روز. نظامی .مجنون ز گزاف این سیه روزبرزد زدل آتشی جگرسوز. نظامی .
تخسلغتنامه دهخداتخس . [ ت ِ خ ِ ] (اِخ ) کوهی مقدس در ولایت گیم نیاس مشرف بر دریای سیاه : روز پنجم یونانیها به کوه مقدس رسیدند. نام این کوه تخس است . وقتی که یونانیهای دسته ٔ اول از کوه بالا رفتند به قله ای رسیدند و دریا را مشاهده کردند [ مقصود دریای سیاه است ]. فریاد برآوردند دریا، دریا! (ا
چراغان روز اسفندلغتنامه دهخداچراغان روز اسفند. [ چ َ / چ ِ ن ِ زِ اِ ف َ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) روز سوم از فردجان ، که بتازی «خمسه ٔ مسترقه » گویند و فارسیان در آنروز جشن کنند و آتش افروزند. و در سروری است که در آن روز جشن چراغان کنند، نه شب . (آنندراج ). روز سوم اسف
روزفرهنگ فارسی عمید۱. [مقابلِ شب] زمان میان طلوع تا غروب آفتاب که هوا روشن است.۲. وقت؛ زمان.۳. هر ۲۴ ساعت؛ شبانه‌روز.۴. سالگرد امری خاص: روز زن.۵. زمان حاضر؛ عصر کنونی: مسائل روز.۶. [مجاز] حالت؛ وضع.۷. [قدیمی، مجاز] عمر؛ مدت حیات.⟨ روز امیدوبیم: [قدیمی، مجاز] روز رستاخیز؛
بدبختلغتنامه دهخدابدبخت . [ ب َ ب َ ] (ص مرکب ) بی طالع. بی نصیب . بداختر. غیرمقبل . (از ناظم الاطباء). شقی . (دهار) (ترجمان القرآن جرجانی ، ترتیب عادل بن علی ). سیه روز. سیه روزگار. سیاه روز. نحس . منحوس . شقی . شقیه . مقابل خوشبخت . نیک بخت ، سعید. (یادداشت مؤلف ). تیره بخت . تیره روز. سیه
سیاهلغتنامه دهخداسیاه . (اِخ ) نام اسب اسفندیار است و چون سیاه بوده بدین نام میخوانند. (برهان ) (فرهنگ رشیدی ) (از جهانگیری ). || (اِ) اسب سیاه بطور مطلق : تو بردار زین و لگام سیاه برو سوی آن مرغزاران پگاه . فردوسی .بیارید گفتا سیا
سیاهلغتنامه دهخداسیاه . (ص ) در مقابل سفید. (برهان ). اسود : یخچه می بارید از ابر سیاه چون ستاره ، بر زمین از آسمان . رودکی .همه جامه کرده کبود و سیاه همه خاک بر سر بجای کلاه . فردوسی .سیاه سنگی ان
سیاهفرهنگ فارسی عمید۱. رنگی مانند رنگ زغال.۲. (صفت) هر چیزی که به رنگ زغال باشد.۳. (صفت) کسی که پوست بدنش سیاه باشد؛ حبشی؛ زنگی.۴. (صفت) تیره؛ تاریک.۵. (صفت) [مجاز] کم‌ارزش؛ پست.۶. (صفت) [مجاز] آلوده به گناه.۷. (صفت) [عامیانه، مجاز] کثیف؛ چرک.۸. (صفت) [مجاز] بدیمن؛ نامبارک.
دده سیاهلغتنامه دهخدادده سیاه . [ دَ دَ / دِ ] (اِ مرکب )دده ٔ سیاه . کنیز سیاه پوست . زن حبشی یا زنگی سیاهپوست . کنیز و امه ٔ سیاه : مثل دده سیاه ؛ سخت سیه چرده و چرکین . مگر دده سیاهی ؛ سیاه و آلوده به سیاهی هستی .
دره سیاهلغتنامه دهخدادره سیاه . [ دَرْ رَ ] (اِخ ) دو فرسخ و نیم میانه ٔ جنوب و مشرق فراش بند است . (فارسنامه ٔ ناصری ). ازقرای فراش بند است . (فرهنگ جغرافیایی ایران ص 112).
دریای سیاهلغتنامه دهخدادریای سیاه . [ دَرْ ی ِ ] (اِخ ) بحرالاسود. بحر اسود. دریایی واقع در جنوب شرقی اروپا منشعب از بحرالروم (مدیترانه ). حد فاصل بین آسیا و اروپا. مساحت آن در حدود 413/400 کیلومتر مربع و حداکثرعمقش حدود 2/240 متر
دل سیاهلغتنامه دهخدادل سیاه . [ دِ ] (ص مرکب ) سیاه دل . دل سیه . قسی القلب . || بدقلب . بدخواه . بداندیش : دادگرا فلک ترا جرعه کش پیاله باددشمن دل سیاه تو غرقه به خون چو لاله باد.حافظ.
دم سیاهلغتنامه دهخدادم سیاه . [ دُ ] (اِخ ) دهی است از دهستان جاپلق بخش الیگودرز شهرستان بروجرد با 1123 تن سکنه . آب آن از قنات و راه آن اتومبیلرو است . و شعبه ٔ آمار و بهداری و پاسگاه نگهبانی دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 6
