لغتنامه دهخدا
نواب . [ ن َوْ وا ] (اِخ ) محمدصدیق حسن خان بهار قنوجی بخارائی (سید...)، ملقب به امیرالملک و متخلص به نواب . از شاعران قرن سیزدهم هجری و مؤلف تذکره ٔ شمع انجمن است . او راست :کشته چشم سیه مست بتان آمده ام جا توان داد به زیر شجر تاک مرا.دل مانده ز من جدا همیشه <br