شادخوار

šādxār

معنی

۱. شادی‌خوار؛ شادمان؛ خوشحال: ◻︎ باده‌شناس مایهٴ شادی و خرّمی / بی باده هیچ جان نشد از مایه شادخوار (مسعودسعد: ۵۴۲)، ◻︎ تو شادی کن ار شادخواران شدند / تو با تاجی ار تاج‌داران شدند (نظامی۵: ۹۱۰).
۲. خوش‌گذران: ◻︎ به پیری و به خواری بازگردد / به آخر هر جوان و شاد‌خواری (ناصرخسرو: ۵۰۲).
۳. شراب‌خوار.

مترادف

۱. خوشگذران، عیاش
۲. بادهگسار، مینوش، نوشخوار،
۳. آوازهخوان، مطرب

جست‌وجوی دقیق

شادخوار

لغت‌نامه دهخدا

شادخوار. [خوا / خا ] (نف مرکب ) خوشحال و فرحناک . (فرهنگ جهانگیری ). نیکبخت . عیاش . (ناظم الاطباء). گذراننده ٔ معاش بی زحمت و کدورت و تنگی . (برهان قاطع) : زین سو سپه توانگر و زان سو خزینه پرو اندر میان رعیت خ

شادخوار

فرهنگ فارسی عمید

۱. شادی‌خوار؛ شادمان؛ خوشحال: ◻︎ باده‌شناس مایهٴ شادی و خرّمی / بی باده هیچ جان نشد از مایه شادخوار (مسعودسعد: ۵۴۲)، ◻︎ تو شادی کن ار شادخواران شدند / تو با تاجی ار تاج‌داران شدند (نظامی۵: ۹۱۰).۲. خوش‌گذران: ◻︎ به پیری و به خواری بازگردد / به آخر هر جوان و شاد‌خواری (ناصرخسرو: ۵۰۲).۳. شر

شادخوار

فرهنگ فارسی معین

(خا) 1 - (ص فا.) خوشگذران . 2 - شراب خوار. 3 - (ص .) خوشحال ، شادمان .

شادخوار

فرهنگ مترادف و متضاد

۱. خوشگذران، عیاش ۲. بادهگسار، مینوش، نوشخوار، ۳. آوازهخوان، مطرب

جست‌وجوی هم‌آوا

سودخوار

لغت‌نامه دهخدا

سودخوار. [ خوا / خا ] (نف مرکب ) رباخوار. (آنندراج ).

سودخوار

فرهنگ مترادف و متضاد

بهرهخوار، رباخوار، رباخور، سودخور، نزولخوار، نزولخور ≠ نزولده

شادخوار بخاری

لغت‌نامه دهخدا

شادخوار بخاری . [ خوا / خا رِ ب ُ ] (اِخ )به ظن قوی نام شاعری باستانی از مردم بخارا که در نسخه ای از لغت نامه ٔ اسدی لغت «یاکند» بیتی را شاهد آورده و به او نسبت کرده در دیگر نسخه ها همان بیت را به شاکر بخاری منسوب داشته اند. (از یادداشت مؤلف

شادخواری

لغت‌نامه دهخدا

شادخواری . [ خوا / خا ] (حامص مرکب ) خوشحالی . فرح . عیش و نوش . شراب خوردن بی اغیار و مزاحمت . (از فرهنگ جهانگیری ) (آنندراج ). شراب خوردن از روی شادی بی بیم و تشویش . (انجمن آرای ناصری ). معاش گذرانیدن بی زحمت و کدورت و تنگی . (برهان قاطع)