شارخلغتنامه دهخداشارخ . [ رِ ] (ع ص ) نوجوان . (تاج العروس ). جوان . (مهذب الاسماء). مرد جوان . ج ، شَرخ . (اقرب الموارد).
ساریخلغتنامه دهخداساریخ . (اِ) نوعی از سلاح است ، و آن چوبی باشد که بر سر آن چند زنجیر کوتاه تعبیه کنند و بر سر هر زنجیر گوئی از فولاد نصب کنند. (برهان ) (آنندراج ). سالیخ . (فرهنگ فولرس از حواشی راحة الصدور چ محمد اقبال ). پیازک . پیازی . چوکن . کسگن : سالیخ وار توزکما
صارخدیکشنری عربی به فارسیپرسروصدا , شلوغ کننده , خودنما , خشن , رسوا , اشکار , برملا , انگشت نما , وقيح , زشت
صارخلغتنامه دهخداصارخ . [ رِ ] (ع ص )نعت فاعلی از صُراخ . فریادرس و فریادخواه . از لغات اضداد است . || (اِ) خروس . (منتهی الارب ).
ساریخفرهنگ فارسی معین(اِ.) = سالیخ : نوعی سلاح و آن چوبی باشد که بر سر آن چند زنجیر کوتاه تعبیه کنند و بر سر هر زنجیر گویی از فولاد نصب کنند.
شارختلغتنامه دهخداشارخت . [ ] (اِخ ) قصبه ای است از ولایت زیر کوه از بلاد قهستان . رجوع به نزهةالقلوب مقاله ٔ 3 ص 145 و مجالس النفایس ص 99 شود.
شرخلغتنامه دهخداشرخ . [ ش َ ] (ع اِ) ج ِ شارخ و در حدیث است : اقتلوا شیوخ المشرکین و استحیوا شرخهم ؛ اراد بالشیوخ اهل القوةعلی القتال . (از اقرب الموارد) (منتهی الارب ). و در لسان العرب اسم جمع است . (از اقرب الموارد). رجوع به شارخ شود. || اصل و بن . || کرانه ٔ برآمده از چیزی . (منتهی الارب
شارختلغتنامه دهخداشارخت . [ ] (اِخ ) قصبه ای است از ولایت زیر کوه از بلاد قهستان . رجوع به نزهةالقلوب مقاله ٔ 3 ص 145 و مجالس النفایس ص 99 شود.