شال سنجدلغتنامه دهخداشال سنجد. [ س ِ ج ِ ] (اِ مرکب ) نام زیتون تلخ در مازندران . (درختان جنگلی ایران ص 192 و جنگل شناسی ص 249 ج 1) . مخفف شغال سنجد، و نامی است که در مازندران به زن زلخت [ زیتون
بادبانک سکانشsteering sail, studding sailواژه‌های مصوب فرهنگستانبادبانی کوچک در جلوی شناورهای بادبانی که بیش از آنکه برای پیش‌رانش به کار رود، از آن برای هدایت شناور استفاده می‌کنند
کاسه‌نمد میل‌لنگcrankshaft seal,crankshaft oil sealواژه‌های مصوب فرهنگستانقطعهای نفوذ‌ناپذیر برای جلوگیری از نشت روغن از اطراف میل‌لنگ
نقشة بادبان‌بندیrigging plan, sail plan, sail draughtواژه‌های مصوب فرهنگستاننقشهای که مساحت و چگونگی چینش همة بادبان‌ها و نیز نحوة به هم بستن آنها را نشان می‌دهد
شال سنجانلغتنامه دهخداشال سنجان . [ س ِ ] (اِ مرکب ) نام زیتون تلخ است . (درختان جنگلی ایران ص 192) . مخفف شغال سنجان (سنجان ،شاید سنجدان ). شال سنجد. زن زلخت . (یادداشت مؤلف ).
شاللغتنامه دهخداشال . (اِ) کلمه ای است که مردم جنگل در اول یا آخر نام گیاهی آرند و از آن گونه ٔ وحشی آن گیاه را خواهند چنانکه کلمه ٔ «دیو» را نیز بدین مقصود بکار برند: شال زیتون . شال پستانه . شال سنجان . شال سنجد. شال انجیر. (یادداشت مؤلف ). || (اِ) در تداول باغبانان و جنگل نشینان صفتی است
زیتون تلخلغتنامه دهخدازیتون تلخ . [ زَ / زِ ن ِ ت َ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) درختی است از تیره ٔ سماقیان که دسته ٔ جداگانه ای از این تیره به نام آزادرخت ها را به وجود می آورد. گلهایش بنفش و میوه اش سمی است . (فرهنگ فارسی معین ). نامی است که در مازندران به «زنزلخت
سنجدلغتنامه دهخداسنجد. [ س ِ ج ِ ] (اِ) درختی است از تیره ٔ سنجدها که نزدیک به تیره ٔ زیتونیان میباشد. درختی است کوتاه و پرخار و برگهایش شبیه برگ بید و گلهایش خوشه ٔ سفید یا زرد و بسیار خوشبو است . میوه اش فندقه و دارای میان بر خوراکی و آردی نسبتاً شیرین است . درخت سنجد در ایران خودرو است و چ
شاللغتنامه دهخداشال . (اِخ ) دهی از دهستان شاهرود بخش شاهرود شهرستان هروآباد. سکنه ٔ آن 1468 تن ، آب آن از دو رشته چشمه . محصول آن غلات و سردرختی است . شغل اهالی زراعت و گله داری است . صنایع دستی آن جاجیم بافی است . (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج <span class="h
شاللغتنامه دهخداشال . (اِخ ) قصبه ای از دهستان رامند بخش بویین شهرستان قزوین . سکنه ٔ آن 4321 تن ، آب آن از رودخانه ٔ خررود. محصولات آن غلات ، باغات و انگور و بادام و قیسی و هندوانه . شغل اهالی زراعت و گلیم وجاجیم بافی است . (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج <span
شاللغتنامه دهخداشال . (معرب ،اِ) نوعی ماهی دریایی . (از اقرب الموارد). بگفته ٔ صاحب نشوء اللغة این کلمه معرب کلمه ٔ یونانی بالئنا است . (نشوء اللغة ص 82).
شاللغتنامه دهخداشال . (اِ) پارچه ٔ پشمی یا کرکی مخصوص که در شهرهای ایران بویژه در کرمان و مشهد و خلخال بافته می شود وبرای پالتو و لباسهای زمستانی بکار میرود. طرز تهیه ٔ آن به این صورت است که ابتدا نخهای پشمی را که بوسیله ٔ دوک رشته اند جولاهان در دستگاه مخصوص می تنند (می بافند) و آن بافته را
پوشاللغتنامه دهخداپوشال . (اِ مرکب ) (از پوچ یا پوک یا پوش + آل حرف نسبت ) چیزهای سبک و میان تهی و هیچکاره چون تراشه و رندیده ٔ چوب و خرده ٔ نجاری . الیاف و ساقه های برخی رستنی ها چون برنج و جز آن . پوچال . رندش . || پر و پوشال ، از اتباع است بمعنی آنچه از مرغ بجای ماند بعد از اوریدکردن آن از
شاللغتنامه دهخداشال . (اِخ ) دهی از دهستان شاهرود بخش شاهرود شهرستان هروآباد. سکنه ٔ آن 1468 تن ، آب آن از دو رشته چشمه . محصول آن غلات و سردرختی است . شغل اهالی زراعت و گله داری است . صنایع دستی آن جاجیم بافی است . (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج <span class="h
شاللغتنامه دهخداشال . (اِخ ) قصبه ای از دهستان رامند بخش بویین شهرستان قزوین . سکنه ٔ آن 4321 تن ، آب آن از رودخانه ٔ خررود. محصولات آن غلات ، باغات و انگور و بادام و قیسی و هندوانه . شغل اهالی زراعت و گلیم وجاجیم بافی است . (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج <span
