شبگرد

šabgard

معنی

۱. کسی که در شب گردش می‌کند: ◻︎ رو سر بنه به بالین تنها مرا رها کن / ترک من خراب شبگرد مبتلا کن (مولوی۲: ۷۰۱).
۲. [مجاز] پاسبان؛ عسس.
۳. [مجاز] دزد.

مترادف

۱. داروغه، عسس، گزمه، میربازار، میرشب
۲. شبپوی، شبرو

جست‌وجوی دقیق

شبگرد

لغت‌نامه دهخدا

شبگرد. [ ش َ گ َ ] (نف مرکب ، اِ مرکب ) کسی که در شب گردش میکند. (ناظم الاطباء). شبرو. (برهان قاطع). آنکه شبها بگردد و سیر کند : تکیه بر اختر شبگرد مکن کاین عیارتاج کاوس ربود و کمر کیخسرو. حافظ.شبها منم و گوشه ٔ غم

شبگرد

فرهنگ فارسی عمید

۱. کسی که در شب گردش می‌کند: ◻︎ رو سر بنه به بالین تنها مرا رها کن / ترک من خراب شبگرد مبتلا کن (مولوی۲: ۷۰۱).۲. [مجاز] پاسبان؛ عسس.۳. [مجاز] دزد.

شبگرد

دیکشنری فارسی به انگلیسی

night watch, night watchman, watch, watchman

شبگرد

دیکشنری فارسی به ترکی

gece beşçisi

شبگرد

فرهنگ مترادف و متضاد

۱. داروغه، عسس، گزمه، میربازار، میرشب ۲. شبپوی، شبرو

جست‌وجوی هم‌آوا

سبرت

لغت‌نامه دهخدا

سبرت . [ س َ رَ ] (اِخ ) بازاری است در طرابلس . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (معجم البلدان ).

سبرت

لغت‌نامه دهخدا

سبرت . [ س ُ رُ ] (ع ص ) مرد درویش . (اقرب الموارد) (منتهی الارب ). رجوع به سبرات و سبروت شود.

شبرت

لغت‌نامه دهخدا

شبرت . [ ش ُرُ ] (اِخ ) دژ محکمی است در ساحل دریای اندلس که فاصله ٔ آن تا طرطوشه دو روز است . (از معجم البلدان ).

شبرید

لغت‌نامه دهخدا

شبرید.[ ش َ ] (اِ) بستری که از طناب و یا نوار میسازند و در کشتی به روی آن استراحت میکنند. (ناظم الاطباء).

سبریت

لغت‌نامه دهخدا

سبریت . [ س ِ ] (ع ص ) مرد درویش . (منتهی الارب ). مسکین محتاج . (اقرب الموارد). مرد درویش و تهیدست و گدا. ج ، سباریت . (ناظم الاطباء). رجوع به سبرت و سبروت شود.

جست‌وجوی مشابه

شبگردی

لغت‌نامه دهخدا

شبگردی . [ ش َ گ َ ] (حامص مرکب ) عمل شبگرد. گردش در شب . سیر در شب و گردیدن به شب . (از آنندراج ). پاسبانی و محارست در شب . (ناظم الاطباء). || رندی . عیاری . عیارپیشگی . || دزدی .