لغتنامه دهخدا
شجر. [ ش َ ] (ع اِ) کار مختلف فیه . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). ج ، اشجار، شجور، شجار. (از اقرب الموارد). || مابین هر دو جای تنگ و جای گرفتگی از پالان . (منتهی الارب ). || زنخ . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد) (مهذب الاسماء). || شکاف دهن وهو مابین اللحیتین یا مؤخر آن