شرابخوریلغتنامه دهخداشرابخوری . [ ش َ خوَ / خ ُ ] (حامص مرکب ) عمل خوردن شراب . شرابخواری . || (اِ مرکب ) ظرف خاص برای خوردن شراب . آوندی که در آن شراب خورند. شرابدان .- گیلاس شرابخوری ؛ گیلاس وجز آن آشامیدن شراب را. (یادداشت مؤلف ).
جام شرابخوریلغتنامه دهخداجام شرابخوری . [ م ِ ش َ خوَ / خ ُ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) پیاله ای که به آن شراب نوشند. قدح شرابخوری . ساغر می . کاس . (منتهی الارب ). رجوع به جام شود.
شرابخوارگیلغتنامه دهخداشرابخوارگی . [ ش َ خوا / خا رَ / رِ ] (حامص مرکب ) باده پرستی . می پرستی . (ناظم الاطباء) : پیوسته به عشق و فساد و شراب خوارگی مشغول بودی با زنان و مطربان [ضحاک ]. (فارسنامه ٔ ابن البل
شرابخواریلغتنامه دهخداشرابخواری . [ ش َ خوا / خا ] (حامص مرکب )باده پرستی . می پرستی . (ناظم الاطباء) : سر در عشرت و شرابخواری و خلوتها ساختن فروبرد و به کام شهوت راندن مشغول شد. (فارسنامه ٔ ابن البلخی ص 42
جام شرابخوریلغتنامه دهخداجام شرابخوری . [ م ِ ش َ خوَ / خ ُ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) پیاله ای که به آن شراب نوشند. قدح شرابخوری . ساغر می . کاس . (منتهی الارب ). رجوع به جام شود.
ایاغفرهنگ فارسی معین( اَ ) [ تر. ] (اِ.) = ایاغ : 1 - هم پیاله . 2 - ساغر، پیالة شرابخوری . 3 - دوست و رفیق .
ایاقلغتنامه دهخداایاق . [ اَ ] (اِ) لفظ ترکی است به معنی پیاله ٔ شرابخوری . || پای . (غیاث ) (آنندراج ). رجوع به ایاغ شود.
جام شرابخوریلغتنامه دهخداجام شرابخوری . [ م ِ ش َ خوَ / خ ُ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) پیاله ای که به آن شراب نوشند. قدح شرابخوری . ساغر می . کاس . (منتهی الارب ). رجوع به جام شود.