شراره

šarāre

معنی

ریزۀ آتش که به ‌هوا می‌پرد؛ جرقه.

مترادف

آبژ، اخگر، جرقه، شرار، شرر، شعله، لهیب

جست‌وجوی دقیق

شراره

لغت‌نامه دهخدا

شراره . [ ش َ رَ / رِ ] (ع اِ) جرقّه . (یادداشت مؤلف ). خدره . (نصاب الصبیان ). نیم سوخته . (دهار). آتشپاره و جرقه ٔ آتش . (ناظم الاطباء) : سر نوک نیزه ستاره ببردسر تیغ تاب از شراره ببرد. <p class="author"

شراره

فرهنگ فارسی عمید

ریزۀ آتش که به ‌هوا می‌پرد؛ جرقه.

شراره

فرهنگ فارسی معین

(شَ رَ یا رِ) [ ع . شرارة ] (اِ.) واحد شرار، جرقه .

شراره

فرهنگ مترادف و متضاد

آبژ، اخگر، جرقه، شرار، شرر، شعله، لهیب

شراره

فرهنگ نام‌ها

(تلفظ: šarāre) (عربی) شرار ، پاره‌ای از آتش که به هوای پرد ، جرقه ، اخگر ؛ (به مجاز) درخشش ، روشنی.

جست‌وجوی هم‌آوا

سیرورة

لغت‌نامه دهخدا

سیرورة. [ س َ رَ ] (ع مص ) رفتن . (تاج المصادر بیهقی ). سیر. (منتهی الارب ). رجوع به سیر شود. || راندن . (المصادر زوزنی ) (دهار).

شرارة

لغت‌نامه دهخدا

شرارة. [ ش َ رَ ] (ع اِ) یکی شرار. (منتهی الارب ). پاره ٔ آتش که برجهد. (منتهی الارب ).آتشپاره ٔ واحد که بجهد. (غیاث اللغات ) (آنندراج ).

شرارة

لغت‌نامه دهخدا

شرارة. [ ش َ رَ ] (ع مص ) بد شدن . (منتهی الارب ) (دهار). متصف شدن به شر. (از اقرب الموارد).

سرارة

لغت‌نامه دهخدا

سرارة. [ س َ رَ ] (ع اِمص ، اِ) خوبی چیزی . || خلوص . || بهتری و پاکیزگی . || گزین نسب و بهترین آن . (آنندراج ) (منتهی الارب ). || سرارةالوادی ؛ بهترین جای وادی . (منتهی الارب ). رجوع به سرارالوادی شود.

شرارة

دیکشنری عربی به فارسی

ژابيژ , اخگر , جرقه , بارقه , جرقه زدن

جست‌وجوی مشابه

شراره‌زنی

flareup

واژه‌های مصوب فرهنگستان

افزایش ناگهانی شدت یا آهنگ گسترش حریق در سرتاسر یا بخشی از آن

شراره ریز

لغت‌نامه دهخدا

شراره ریز. [ ش َ رَ / رِ ] (نف مرکب ) پراکنده کننده ٔ آتش . پراکننده ٔ اخگر. که به هر طرف پاره های آتش بیفکند : برچید او را از میان امتی که شراره ریز است آتشش . (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 308</spa