شرفیاب

šarafyāb

معنی

شرف‌یابنده؛ شرف‌یافته؛ ویژگی کسی که به‌ حضور شخص بزرگی می‌رسد.

مترادف

مشرف

جست‌وجوی دقیق

شرفیاب

لغت‌نامه دهخدا

شرفیاب . [ ش َ رَف ْ ] (نف مرکب )سرافرازشده و صاحب قدر و مرتبه گشته و مشرف . (ناظم الاطباء). کسی که به شرف و افتخاری نایل آید. شرف یافته . که شرف یابد. || آنکه به خدمت بزرگی می رسد. (از فرهنگ فارسی معین ). رجوع به شرفیابی شود.

شرفیاب

فرهنگ فارسی عمید

شرف‌یابنده؛ شرف‌یافته؛ ویژگی کسی که به‌ حضور شخص بزرگی می‌رسد.

شرفیاب

فرهنگ فارسی معین

(شَ رَ) [ ع - فا. ] (ص فا.) 1 - کسی که به شرف و افتخاری نایل آید. 2 - آن که به فرصت بزرگی می رسد.

شرفیاب

فرهنگ مترادف و متضاد

مشرف

جست‌وجوی هم‌آوا

شرفیاب شدن

لغت‌نامه دهخدا

شرفیاب شدن . [ ش َ رَف ْ ش ُ دَ ] (مص مرکب ) سرافراز گشتن و دارای قدر و مرتبه ٔ بلند شدن و مشرف شدن . (ازناظم الاطباء). || به خدمت بزرگی رسیدن . (فرهنگ فارسی معین ). رجوع به شرفیاب و شرفیابی شود.

شرفیاب شدن

فرهنگ سره

باریافتن، باریافتن

جست‌وجوی مشابه

شرفیابی

لغت‌نامه دهخدا

شرفیابی . [ ش َ رَف ْ ] (حامص مرکب ) سرافرازی و درک شرف و بلندی جاه و مرتبه . (از ناظم الاطباء). تشرف . شرف و افتخار یافتن .(یادداشت مؤلف ). نیل به شرف و افتخار. (فرهنگ فارسی معین ). || به خدمت بزرگی رسیدن . (از فرهنگ فارسی معین ). رجوع به شرفیاب و شرفیاب شدن شود.

شرفیابی

فرهنگ فارسی عمید

شرفیاب شدن؛ به حضور شخص بزرگی رسیدن.

شرفیابی

فرهنگ فارسی معین

( ~ .) [ ع - فا. ] (حامص .) 1 - نیل به شرف و افتخار. 2 - به خدمت بزرگی رسیدن . شرق (شَ) [ ع . ] 1 - (مص ل .) برآمدن آفتاب . 2 - (اِ.) جای برآمدن آفتاب . 3 - یکی از جهات چهارگانه ، مقابل غرب . 4 - روشنی آفتاب . 5 - سپیدی . 6 - خاور.