شطط

šatat

معنی

۱. تجاوز کردن از حد و اندازه؛ از اندازه گذشتن در هر چیزی.
۲. دور شدن از حق.
۳. جور و ستم بسیار.

جست‌وجوی دقیق

شطط

لغت‌نامه دهخدا

شطط. [ ش َ طَطْ ] (ع اِمص ) ستم . دوری از حق . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). تجاوز از قدر و حق . (از اقرب الموارد). جور. ظلم . بیدادگری . بیداد. تجاوز. (یادداشت مؤلف ). بیداد. (مهذب الاسماء) : اگر نه تریاق لطف مساعی آن صدربزرگوار بودی زهر

شطط

لغت‌نامه دهخدا

شطط. [ ش َ طَطْ ] (ع مص ) تجاوز کردن از حد و مرتبه ٔ خود و دور شدن از حق و اندازه . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). از حد درگذشتن . (ترجمان القرآن جرجانی چ دبیرسیاقی ص 161) (دهار) (از غیاث اللغات ). || ستم کردن . (دهار) (تاج

شطط

فرهنگ فارسی عمید

۱. تجاوز کردن از حد و اندازه؛ از اندازه گذشتن در هر چیزی.۲. دور شدن از حق.۳. جور و ستم بسیار.

شطط

فرهنگ فارسی معین

(شَ طَ) [ ع . ] (اِمص .) 1 - دوری از حق . 2 - ستم ، ظلم . 3 - زیادت .

جست‌وجوی هم‌آوا

شتیت

لغت‌نامه دهخدا

شتیت . [ ش َ ] (ع مص ) پراکنده شدن و پراکنده گردیدن . شَت ّ. شَتات . شَتَت . (از اقرب الموارد) (از منتهی الارب ) (از محیط المحیط).

شتیت

لغت‌نامه دهخدا

شتیت . [ ش َ ] (ع ص ، اِ) کار پراکنده . (منتهی الارب ). ج ، شتی . (از محیط المحیط). پراکنده . (دهار). || دندان گشاده . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد) (دهار).

شطیط

لغت‌نامه دهخدا

شطیط. [ ش َ ] (اِخ ) دهی از دهستان خسروآباد بخش قصبه ٔ معمره ٔ شهرستان آبادان . واقع در کنار شطالعرب . جمعیت آن 300 تن و آب آن از شطالعرب است .محصول آنجا یونجه و خرما و شغل اهالی زراعت و کارگری شرکت نفت و حصیربافی است . راه آن ماشین رو و ساکن

شطیط

لغت‌نامه دهخدا

شطیط. [ ش َ ] (اِخ ) شعبه ٔ اصلی رود کارون را گویند. چهاردانگه . چون کارون برابر شهر شوشتر رسد به دو شعبه شود، قسمت اعظم آن به جانب مغرب پیچد و از شادروان شاپور گذرد وسپس روی به سوی جنوب کند این شعبه را شطیط یا چهاردانگه گویند. قسمت دیگر مستقیم به جنوب سرازیر شود و آن را گرگر

شطیط

لغت‌نامه دهخدا

شطیط. [ ش َ ] (ع مص ) جورکردن بر کسی در حکم . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء).

جست‌وجوی مشابه

شططی

لغت‌نامه دهخدا

شططی . [ ش َ طَ طی ] (ص نسبی ) ستمگر. ظالم . متجاوز : مردمانش [ مردمان سروستان ] سلاح ور و شططی باشند. (فارسنامه ٔ ابن بلخی ص 140).

جست‌وجوی متن

لَا تُشْطِطْ

فرهنگ واژگان قرآن

ستم نکن -از حد خارج نشو - از حق تجاوز نكن -جور نکن - ظلم نکن (از شطط به معناي خروج از حد و تجاوز از حق است )

اشطاط

لغت‌نامه دهخدا

اشطاط. [ اَ ] (اِخ ) (غدیر...) ج ِ شَط، بمعنی بعد، یا ج ِ شطط، بمعنی جور و گذشتن از حد است . وغدیر اشطاط نزدیک عُسفان است . (از معجم البلدان ).

شط

لغت‌نامه دهخدا

شط. [ ش َطط ] (ع مص ) دور شدن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (تاج المصادر بیهقی ) (ناظم الاطباء) (دهار) (از اقرب الموارد). || دشواری کردن بر کسی و ستم نمودن و ظلم کردن بر وی . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). ستم کردن . (دهار). || دور کردن . (از اقر

جامکیات

لغت‌نامه دهخدا

جامکیات . [ م َ کی یا ] (اِ) یا جامگیات . ج ِ جامکی . وظیفه ها. ماهانه ها. پاداشها. مزدها. اجری ها. سالیانه ها : با غلامان ترک و معارف لشکر در مواجب و اقطاعات و جامکیات طریق شطط و مناقشت و تدثق پیش گرفت . (ترجمه ٔ تاریخ یمینی ص <span class="hl" dir="lt

تغافل نمودن

لغت‌نامه دهخدا

تغافل نمودن . [ ت َ ف ُ ن ُ / ن ِ / ن َ دَ ] (مص مرکب ) غفلت نمودن از چیزی . ناآگاهی نمودن از چیزی یا موضوعی : سلطان از کثرت لغط و سورت شطط ایشان تغافل نمود. (ترجمه ٔ تاریخ یمینی چ اول

جست‌وجوی هم‌آغاز

شططی

لغت‌نامه دهخدا

درپیوند

بیشتر بدانید

شطط

šatat

معنی

جست‌وجوی دقیق

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

فرهنگ فارسی عمید

فرهنگ فارسی معین

جست‌وجوی هم‌آوا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی مشابه

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی متن

فرهنگ واژگان قرآن

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی هم‌آغاز

لغت‌نامه دهخدا