شله

šolle

معنی

۱. جای خاک‌روبه و زباله؛ جایی که در آن آشغال و خاک‌روبه می‌ریزند.
۲. فرج‌ زن.
۳. لته‌ای که زنان در ایام حیض به کار می‌برند.

جست‌وجوی دقیق

شله

لغت‌نامه دهخدا

شله . [ ش َ ل َ / ل ِ ] (اِ) کشتن قاتل را گویند در عوض مقتول و به عربی قصاص خوانند. (برهان ) (از ناظم الاطباء) (از آنندراج ).- شله کردن ؛ قصاص کردن . قاتل را به عوض مقتول کشتن : شله کرد

شله

شله . [ ش َل ْ ل َ ] (اِخ ) دهی است از بخش سنجابی شهرستان کرمانشاه . سکنه ٔ آن 150 تن . آب آن از چاه . محصول عمده ٔ آنجا غلات ، حبوب و لبنیات می باشد. راه ماشین رو دارد. زمستان گله داران گرمسیر حدود سرقلعه میروند. در آمار این ده را حسن آباد ن

شله

لغت‌نامه دهخدا

شله . [ ش َل ْ ل َ / ل ِ ] (اِ) بت . (ناظم الاطباء) (برهان ) (فرهنگ جهانگیری ) (آنندراج ) (انجمن آرا). وثن . صنم . (ناظم الاطباء). || زنبیل . (یادداشت مؤلف ) : تمامیت آن خلق خوردند و سیر شدند و فراهم آوردند هرچه در زم

شله

لغت‌نامه دهخدا

شله . [ ش ِل ْ ل َ / ل ِ ] (اِ) پارچه ٔ نخی ساده به رنگ سرخ : مثل شله ، مثل شله ٔ سرخ ؛سرخ شده . و این تشبیه مبتذل را بیشتر در مخملک و سرخک و آبله ٔ مرغان بر ظاهر بشره کنند. (یادداشت مؤلف ). نوعی پارچه ٔ نخی نازک سرخ . (فرهنگ فارسی معین ).<b

شله

لغت‌نامه دهخدا

شله . [ ش ُ ل َ / ل ِ ] (اِ) آش . (ناظم الاطباء). نوعی از طعام که برنج را در آبگوشت به طور هریسه می پزند و ناواقفان این دیار آن را شوله گویند و فقیر مؤلف بعضی ثقات را دیده که به ضم و تشدیدلام گویند و آن برای معنی مذکور پرمکروه و محض خطاست ،

جست‌وجوی هم‌آوا

سئله ای،سئله دار

گویش تهرانی

پرنده فروش

پیسله

لغت‌نامه دهخدا

پیسله . [ پ َ ل ِ ] (اِخ ) پِیْزلی . شهری باسکاتلند در قلمرو کنت (رنفریو)، دارای 84800 تن سکنه . آنجا بافتن شال و پارچه های پشمی رائج و دارای معدن آهن است .

سگیله

لغت‌نامه دهخدا

سگیله . [ س َ ل َ / ل ِ ] (اِ) آه . (ناظم الاطباء). || آروغ . (ناظم الاطباء). فواق . (ناظم الاطباء).

سلح

لغت‌نامه دهخدا

سلح . [ س َ ] (ع مص )سرگین کردن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء).حدث کردن . (تاج المصادر بیهقی ). غائط کردن . (المصادر زوزنی ). || شمشیر دادن و شمشیر را سلاح کسی ساختن . یقال : سلحته السیف ؛ شمشیر را سلاح او ساختم و دادم او را شمشیر. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء).<b

سلح

لغت‌نامه دهخدا

سلح . [ س َ ل َ ] (ع اِ) آب باران در پارگینها.

جست‌وجوی مشابه

شلهه

لغت‌نامه دهخدا

شلهه . [ ش َ هَِ ] (اِخ ) دهی است از بخش هویزه ٔ شهرستان دشت میشان . سکنه 600 تن . آب آن از نهر سابله . محصول عمده ٔ آنجا غلات . راه آن ماشین رو و صنایع دستی زنان حصیربافی است . (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 6)

ا شله

گویش مازنی

۱پخته شده ی و رسیده ۲له شده ی میوه جات

شله بران

لغت‌نامه دهخدا

شله بران . [ ش َ ل ِ ب َ ] (اِخ ) دهی است از دهستان حومه ٔ بخش مرکزی شهرستان اهر. سکنه ٔ آن 606 تن . آب آن از چشمه . محصول عمده ٔ آنجا غلات و حبوب و سردرختی . صنایع دستی زنان فرش و گلیم بافی است . (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج <span class="hl"

شله بریان

لغت‌نامه دهخدا

شله بریان . [ ش ُل ْ ل َ / ل ِ ب ِ ] (اِ مرکب ) نوعی غذا. طرز تهیه ٔ آن چنین است : گوشت سینه را با نخود خیس کنند و پوست گیرند و مانند آبگوشت بار کنند. پس از طبخ استخوانهای آنرا کشیده مقداری مساوی گوشت و برنج علاوه کرده مانند دمپخت میپزند. آب

شله پز

لغت‌نامه دهخدا

شله پز. [ ش ُ ل َ / ل ِ پ َ ] (نف مرکب ) آنکه شله پزد.- نه نه خانم شله پز ؛ زنی مجهول الهویه یا زنی بی سروپا. پست ترین زن : نه نه خانم شله پز هم میتواند [ یا ] نه نه خانم شله پز هم میداند؛ یعنی دانسته ٔبزرگ و کاری

جست‌وجوی متن

شُلّه

گویش بختیاری

آش شُلّه، آش شوربا.

Karl Scheele

دیکشنری انگلیسی به فارسی

کارل شله

شولی

لغت‌نامه دهخدا

شولی . (اِ) شله . طعامی است . (فرهنگ فارسی معین ). آش روانی که از آرد پزند. ماده ٔ این لفظ با شل و شله یکی است . (فرهنگ نظام ). رجوع به شله شود.

jambalaya

دیکشنری انگلیسی به فارسی

jambalaya، اش شله قلمکار

hotchpotch

دیکشنری انگلیسی به فارسی

هاتچپوتچ، اش درهم و برهم، اش شله قلمکار

جست‌وجوی هم‌آغاز

شله بران

لغت‌نامه دهخدا

شله بریان

لغت‌نامه دهخدا

شله پز

لغت‌نامه دهخدا

شله پلاو

لغت‌نامه دهخدا

شله پلاو. [ ش ُ ل َ/ ل ِ پ َ ] (اِ مرکب ) نوعی از پلاو. (ناظم الاطباء).

شله زرد

لغت‌نامه دهخدا

شله زرد. [ ش ُل ْ ل َ / ل ِ زَ ] (اِ مرکب ) آشی ازبرنج ، شکر، زعفران و روغن . (یادداشت مؤلف ). نوعی غذا. طرز تهیه ٔ آن چنین است : (مواد لازم : برنج مثلاً یک کیلو، روغن 250 گرم ، شکر یک کیلو، مغز بادام <span

جست‌وجوی هم‌قافیه

شلشله

لغت‌نامه دهخدا

شلشله . [ ش ِ ش ِل َ ] (از ع ، ص ) پاره پاره : وهی ؛ دریده و شلشله شدن جامه . ایهاء؛ شلشله گردانیدن . (تاج المصادر بیهقی ).

شیشله

لغت‌نامه دهخدا

شیشله . [ شی ش َ ل َ / ل ِ ] (ص ) سست و بی قوت و ضعیف و ناتوان و درمانده . (ناظم الاطباء). سست و بی قوت . (از برهان ) (از فرهنگ جهانگیری ). || شل و افلیج . (ناظم الاطباء). دست و پای سست و بی قوت را گویند، و به عربی شل خوانند. (برهان ) (از فره

کوشله

لغت‌نامه دهخدا

کوشله . [ ] (اِخ ) هشتمین از سلسله ٔ پوئن در چین به سال 729 هَ . ق . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا) (طبقات سلاطین اسلام ص 191).

قامیشله

لغت‌نامه دهخدا

قامیشله . [ ل َ ] (اِخ ) دهی از دهستان سرشبوه بخش مریوان شهرستان سنندج . در 44000 گزی شمال خاوری دژ شاهپور و 8000 گزی شمال خیاره واقع است . موقع جغرافیائی آن کوهستانی سردسیر است . 1

قامیشله

لغت‌نامه دهخدا

قامیشله . [ ل َ ] (اِخ ) دهی است از دهستان سرشبوه بخش مرکزی شهرستان سقز. در 53000 گزی جنوب سقز و 3000 گزی باختر شیبانجو واقع است . موقع جغرافیائی آن کوهستانی و سردسیراست . 50

درپیوند

بیشتر بدانید

شله

šolle

معنی

جست‌وجوی دقیق

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی هم‌آوا

گویش تهرانی

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی مشابه

لغت‌نامه دهخدا

گویش مازنی

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی متن

گویش بختیاری

دیکشنری انگلیسی به فارسی

لغت‌نامه دهخدا

دیکشنری انگلیسی به فارسی

دیکشنری انگلیسی به فارسی

جست‌وجوی هم‌آغاز

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی هم‌قافیه

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا