شمش

šemš

معنی

۱. زر یا سیم که آن ‌را گداخته و در ناوچه ریخته و به‌ شکل شوشه یا میله درآورده باشند.
۲. پارۀ فلز که هنوز چیزی با آن ساخته نشده.

جست‌وجوی دقیق

شمش

لغت‌نامه دهخدا

شمش . [ ش َ م َ ] (اِخ ) رب النوع آفتاب که معبد محتشمی داشته مشتمل بر سیصد تالار و اتاق . (از ایران باستان ج 1 ص 54) : پس در حقیقت مغان عهد ساسانی ... مهر را ستایش می کرده اند و این مه

شمش

شمش . [ ش ُ / ش ِ ] (اِ) طلا و نقره ٔ گداخته و در ناوچه ٔ آهنین ریخته که شفشه نیز گویند. (ناظم الاطباء) (از آنندراج ) (از برهان ). خفچه . سوفچه . سبیکه . شوش . شوشه . اسروع . (یادداشت مؤلف ). قطعه ٔ فلزی که هنوز چیزی باآن ساخته نشده و معمولا

شمش

فرهنگ فارسی عمید

۱. زر یا سیم که آن ‌را گداخته و در ناوچه ریخته و به‌ شکل شوشه یا میله درآورده باشند.۲. پارۀ فلز که هنوز چیزی با آن ساخته نشده.

شمش

ingot

واژه‌های مصوب فرهنگستان

قطعه‏فلز ریخته‏گری با ابعاد معین، معمولاً دارای مقطعِ مربع‏مستطیل و تاحدی مخروطی‏شکل که برای نَوَردکاری و پُتککاری به کار می‏رود * مصوب فرهنگستان اول

شمش

دیکشنری فارسی به عربی

حانة , سبيکة

جست‌وجوی هم‌آوا

سمیز

لغت‌نامه دهخدا

سمیز. [ س َ ] (اِ) به معنی دعا باشد که در برابر نفرین است . (برهان ) (آنندراج ). از لغت دساتیری است . رجوع به فرهنگ دساتیر ص 253 شود.

شمز

لغت‌نامه دهخدا

شمز. [ ش َ ] (مص ، اِمص ) نفرت نفس از چیزی که ناخوش دارد آنرا. (از آنندراج ) (ناظم الاطباء). دوری کردن از چیزی به سبب ناخوش داشتن آن . (از اقرب الموارد).

شمظ

لغت‌نامه دهخدا

شمظ. [ ش َ ] (ع مص ) آمیختن سخن نرم را با سخن درشت . (منتهی الارب ) (از آنندراج ) (از اقرب الموارد). || برانگیختن کسی را. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ) (از اقرب الموارد). || نرم جنبانیدن . (از منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ). || آمیختن . || بازداشتن . (منته

شمیز

لغت‌نامه دهخدا

شمیز. [ ش َ ] (ص ، اِ) کشتکار. زارع . زراعت کننده . کشاورز. (ناظم الاطباء). مُزارع . زراعت کننده . (از برهان ) (از انجمن آرا) (از آنندراج ).

شمیز

لغت‌نامه دهخدا

شمیز. [ ش ُ ] (اِ) زمینی که برای زراعت و کشاورزی آراسته باشند. (برهان ) (فرهنگ جهانگیری ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (انجمن آرا).

جست‌وجوی مشابه

شمشیر ویژه شمشیربازی

دیکشنری فارسی به انگلیسی

foil

شمشیر در شمشیر بازی

دیکشنری فارسی به انگلیسی

épée, rapier

شمشلیق

لغت‌نامه دهخدا

شمشلیق . [ ش َ ش َ ] (ع ص ) گنده پیر فروهشته اعضا. || شتاب رو. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) (آنندراج ).

شمشادبوی

لغت‌نامه دهخدا

شمشادبوی . [ ش َ / ش ِ ] (ص مرکب ) که بوی و عطر مرزنجوش دارد. شمشاد که امروز ما می شناسیم بوی ندارد؛ ولی مرزنجوش یکی از ریاحین است ،یعنی اسپرمها و معطر است که از اینجا می توان حدس زدکه شمشاد همانگونه که بعضی نوشته اند دو معنی دارد: شمشاد معرو

شمشادرنگ

لغت‌نامه دهخدا

شمشادرنگ . [ ش َ / ش ِ رَ ] (ص مرکب ) سبز خوشرنگ مانند شمشاد. (ناظم الاطباء) : شه از بهر آن سرو شمشادرنگ چنان سوخت کز تاب آتش خدنگ .نظامی .

جست‌وجوی متن

bullion

دیکشنری انگلیسی به فارسی

شمش، شمش زر یا سیم

bullions

دیکشنری انگلیسی به فارسی

شمش

ingot iron

دیکشنری انگلیسی به فارسی

شمش آهن

ingotmen

دیکشنری انگلیسی به فارسی

شمش آلومینیوم

ingot

دیکشنری انگلیسی به فارسی

شمش، قالب، خشت

جست‌وجوی هم‌آغاز

شمشلیق

لغت‌نامه دهخدا

شمشلیق . [ ش َ ش َ ] (ع ص ) گنده پیر فروهشته اعضا. || شتاب رو. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) (آنندراج ).

شمشادبوی

لغت‌نامه دهخدا

شمشادرنگ

لغت‌نامه دهخدا

شمشادسرا

لغت‌نامه دهخدا

شمشادسرا. [ ش َ س َ ] (اِخ ) دهی است از دهستان رحیم آباد بخش رودسر شهرستان لاهیجان . سکنه ٔ آن 95 تن . آب آن از چشمه سار. محصول عمده ٔ آنجا پشم و لبنیات . اهالی عموماً در تابستان به ییلاق می روند. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج <span class="hl"

شمشادقد

لغت‌نامه دهخدا

شمشادقد. [ ش َ/ ش ِ ق َ ] (ص مرکب ) راست قد و بالا. (ناظم الاطباء). آنکه چون شمشاد قامتی راست و بلند دارد : روزها رفت که دست من مسکین نگرفت زلف شمشادقدی سایه ٔ سیم اندامی . حافظ.شا

جست‌وجوی هم‌قافیه

کشمش

لغت‌نامه دهخدا

کشمش . [ ک ِ م ِ ] (اِ) انگور خشک کرده . سکج . مویز. میویز. مامیچ . میمیز. قِسمِش . (یادداشت مؤلف ).هو زبیب صغیر لانوی له . (ابن بیطار). اسم فارسی زبیب بی دانه است و مویز نیز گویند و بهترین او سبز مالیده است . (تحفه ٔ حکیم مؤمن ). نوعی از مویز بی دانه . (ناظم الاطباء): چندی

قارشمش

لغت‌نامه دهخدا

قارشمش . [ رِ م ِ ] (ترکی ، ص ) قارشمیش . مخلوط. درهم . اعتدال یافته به وسیله ٔ آب . (فرهنگ ترکی به فرانسه تألیف ژ. د. کیفروت . بیانشی ). در ترکی آذربایجانی نیز چنین است .

قشمش

لغت‌نامه دهخدا

قشمش .[ ق ِ م ِ ] (معرب ، اِ) معرب کشمش . (برهان ) (دزی ) (المعرب جوالیقی ). و آن از مویز لطیف تر است . (برهان ).

ناخوشمش

لغت‌نامه دهخدا

ناخوشمش . [ خوَش ْ / خُش ْ م ِ ] (اِ مرکب ) و ناخوشمنش ، حالت قی و تهوع . (ناظم الاطباء). || (ص مرکب ) تهوع دارنده و ناگوار. (ناظم الاطباء) (استینگاس ) .

مشمش

لغت‌نامه دهخدا

مشمش . [ م ِ م ِ ] (اِ) قسمی پارچه ٔ تنک برای چادر زنان و پیراهن تابستانی . (یادداشت مؤلف ).- مشمش زری ؛ مشمش زرکش . (یادداشت مؤلف ).

درپیوند

بیشتر بدانید

شمش

šemš

معنی

جست‌وجوی دقیق

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

فرهنگ فارسی عمید

واژه‌های مصوب فرهنگستان

دیکشنری فارسی به عربی

جست‌وجوی هم‌آوا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی مشابه

دیکشنری فارسی به انگلیسی

دیکشنری فارسی به انگلیسی

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی متن

دیکشنری انگلیسی به فارسی

دیکشنری انگلیسی به فارسی

دیکشنری انگلیسی به فارسی

دیکشنری انگلیسی به فارسی

دیکشنری انگلیسی به فارسی

جست‌وجوی هم‌آغاز

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی هم‌قافیه

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا