شمل

šamal

معنی

۱. باد شمال.
۲. قلیل و اندک از مردم، باران، خرما، یا چیز دیگر.

جست‌وجوی دقیق

شمل

لغت‌نامه دهخدا

شمل . [ ش َ ] (ع مص ) رسیدن کار به همه و فراگرفتن ایشان را. (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). فراگرفتن . (برهان ) (غیاث ) (فرهنگ جهانگیری ). || به چپ رفتن . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). || به چپ گرفتن کسی را. (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). |

شمل

لغت‌نامه دهخدا

شمل . [ ش َ / ش ِ / ش ِ م ِل ل ] (ع اِ) خوشه ٔ خرما پربار و یا کم بار. (از اقرب الموارد) (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). باقی خرما بعد از چیدن . (مهذب الاسماء).

شمل

لغت‌نامه دهخدا

شمل . [ ش َ م َ ] (اِ) کفش روستایی . (ناظم الاطباء). پای افزار چرمین باشد و یا پای افزاری را گویند که زیر آن از چرم خام و رویش از ریسمان باشد و آنرا چاروق گویند. (برهان ). پای افزار باشد و آنرا شمم نیز گویند. (فرهنگ جهانگیری ) (آنندراج ) (انجمن آرا). رجوع به شمم شود.

شمل

لغت‌نامه دهخدا

شمل . [ ش َ م َ ] (ع اِ) باد شمال .(از اقرب الموارد). باران || اندک از مردم و از شتر و از و از خرما . ج ، اَشمال : ما علی النخلة الا شمل ؛ نیست بر آن خرمابن مگر کمی از خرما. و رأیت شملا من الناس ، و من الابل ؛ دیدم کمی از مردمان و یا از شتران و اصابنا شمل من المطر؛ ای قلیل .

شمل

لغت‌نامه دهخدا

شمل . [ ش َ م َ ] (ع مص )باد شمال رسیدن چیزی یا کسی را. (منتهی الارب ) (از آنندراج ) (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). || رسیدن کار به همه افراد و فراگرفتن ایشان را. (از منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || رسیدن خیر و شر (از باب سمع است ). رسیدن خیر شمل باشد و

جست‌وجوی هم‌آوا

سمل

لغت‌نامه دهخدا

سمل . [ س َ ] (ع مص ) پاک کردن حوض را از گل و لای . || صلح کردن میان قوم . (آنندراج ) (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). صلح افکندن میان قوم . (تاج المصادر بیهقی ). || گل و لای آوردن دلو با آب اندک . (آنندراج ) (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). || کور کردن چشم کسی را و بیرون نمودن .

سمل

لغت‌نامه دهخدا

سمل . [ س َ م َ ] (ع اِ) ج ِ سَمَلَة و سُملَة. به معنی اندک آب در بن خنور مانده یا عام است . (آنندراج ) (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). رجوع به سمله شود.

سمل

لغت‌نامه دهخدا

سمل . [ س َ م ِ ] (ع ص ) کهنه (جامه ). (آنندراج ) (منتهی الارب ) (مهذب الاسماء) (ناظم الاطباء).

سمیل

لغت‌نامه دهخدا

سمیل . [ س َ ] (ع اِ) بقیه ٔ آب در تک حوض و جز آن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) : سمیلان چو برمی نگیرد قدم وجودیست بی منفعت چون عدم . سعدی (بوستان ).|| (ص ) جامه ٔ کهنه . (آنندراج ): ثوب سمیل . (منتهی الارب ).

شمیل

لغت‌نامه دهخدا

شمیل . [ ش َ ] (ع اِ) شمال . (ناظم الاطباء). لغتی است در شَمال (شِمال ) که بادی است . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). رجوع به شمال شود.

جست‌وجوی مشابه

شملات

لغت‌نامه دهخدا

شملات . [ ش َ م َ ] (ع اِ) ج ِ شَملَة. (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). رجوع به شملة شود.

شملق

لغت‌نامه دهخدا

شملق . [ ش َ ل َ ] (ع ص ) گنده پیر کلانسال . (منتهی الارب ). زن گنده پیر کلانسال . (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). گویند آن با سین (سملق ) است . (از اقرب الموارد).

شملال

لغت‌نامه دهخدا

شملال . [ ش ِ ] (ع ص ) ناقة شملال ؛ ماده شتر سبک شتاب رو. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ). اشتر که بشتاب رود. (از مهذب الاسماء). شتر شتابرو. (از اقرب الموارد). || (اِمص ) برابری . مساوات . || (اِ) دست چپ . (ناظم الاطباء). || خو. عادت . ج ، شمالیل . (یادداشت مؤلف ).

شملتین

لغت‌نامه دهخدا

شملتین . [ ش َ ل َ ت َ ] (ع اِ) به صیغه ٔ تثنیه ، دو شملة. رجوع به شملة شود. || لباس دولا. (ناظم الاطباء).

شملخ

لغت‌نامه دهخدا

شملخ . [ ش َ ل َ / ش َ م َ ل َ ] (اِ) شلغم . (از برهان ) (ناظم الاطباء). شلغم . (از تحفه ٔ حکیم مؤمن ) (از فرهنگ اوبهی ). تقلیب و تبدیل شلغم است . (آنندراج ) (انجمن آرا). رجوع به شلغم شود.

جست‌وجوی متن

پاچیدگی

لغت‌نامه دهخدا

پاچیدگی . [ دَ / دِ ] (حامص )در تداول عامیانه ، پراکندگی . شمل . شتات . پاشیدگی .

اعربة

لغت‌نامه دهخدا

اعربة. [ اَ رَ ب َ ] (ع اِ)غلاف پستان گوسفند. (منتهی الارب ). در تاج العروس کلمه ٔ «اعربه » یافت نشد ولی در ذیل کلمه ٔ «عرب » می نویسد: «العرابات مخففة واحدتها عرابة» و هی (شُمُل ) بضمتین ضروع الغنم و عاملها. و در اقرب الموارد آمده : العَرابَة؛ مصدر عَرُب و واحدة العرابات و ه

شمم

لغت‌نامه دهخدا

شمم . [ ش َ م َ / ش ُ م َ ] (اِ) کفش روستایی . (ناظم الاطباء). پای افزاری است که آنرا به آذربایجان بسیار دارند و آن یکتا چرم بود و رشته دراز بدو برکشند بیشتر مسافران و دهقانان دارند. (فرهنگ اوبهی ). چارق . رجوع به شمل و چارق شود.

علی آباد

لغت‌نامه دهخدا

علی آباد. [ ع َ ] (اِخ ) دهی است از دهستان نوق شهرستان رفسنجان واقع در 48 هزارگزی شمل باختری رفسنجان و در کنار راه مالرو رفسنجان به بافق . ناحیه ایست جلگه وسردسیر. سکنه ٔ آن 160 تن است . آب آن از قنات تأمین

مبدد

لغت‌نامه دهخدا

مبدد. [ م ُ ب َدْ دَ ] (ع ص )پریشان و چیزی پراکنده و مبددات متفرقات و غایات هرچیز قسمت شده . (آنندراج ). شمل مبدده ؛ گروه متفرق و پراکنده و پریشان . (ناظم الاطباء). پریشان . پراکنده . متفرق (یادداشت به خط مرحوم دهخدا) : بر مثال جسدی مهمل و مبدد و مطروح

جست‌وجوی هم‌آغاز

شملات

لغت‌نامه دهخدا

شملات . [ ش َ م َ ] (ع اِ) ج ِ شَملَة. (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). رجوع به شملة شود.

شملق

لغت‌نامه دهخدا

شملال

لغت‌نامه دهخدا

شملتین

لغت‌نامه دهخدا

شملتین . [ ش َ ل َ ت َ ] (ع اِ) به صیغه ٔ تثنیه ، دو شملة. رجوع به شملة شود. || لباس دولا. (ناظم الاطباء).

شملخ

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی هم‌قافیه

متشمل

لغت‌نامه دهخدا

متشمل . [ م ُ ت َ ش َم ْ م ِ ] (ع ص ) چادر مشمل پوشنده و صاحب آن . (آنندراج ) (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). کسی که چادر روی لباس و به خصوص روی قبا پوشیده باشد. (ناظم الاطباء). || پوشیده و پنهان . (ناظم الاطباء) (از فرهنگ جانسون ). و رجوع به تشمل شود.

منشمل

لغت‌نامه دهخدا

منشمل . [ م ُ ش َ م ِ ] (ع ص ) آماده ٔ کاری شونده . (آنندراج ) (از منتهی الارب ). آنکه آماده و مهیای کاری می گردد و دامن بر کمر می زند. (ناظم الاطباء). رجوع به انشمال شود.

مشمل

لغت‌نامه دهخدا

مشمل . [ م ِ م َ ] (ع اِ) شمشیر کوتاه که به جامه بپوشند آن را. (آنندراج ) (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). شمشیر بران . ج ، مشامل . (مهذب الأسماء). دشنه . قمه . (یادداشت مؤلف ). || نوعی از چادر که بر خود پیچند. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). و رجوع به مشمال شود.

اشمل

لغت‌نامه دهخدا

اشمل . [ اَ م َ ] (ع ن تف ) شامل تر. فراگیرنده تر.

اشمل

لغت‌نامه دهخدا

اشمل . [ اَ م ُ ] (ع اِ) ج ِشمال (بمعنی چپ ضد یمین ). (منتهی الارب ) (المنجد).

درپیوند

بیشتر بدانید

شمل

šamal

معنی

جست‌وجوی دقیق

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی هم‌آوا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی مشابه

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی متن

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی هم‌آغاز

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی هم‌قافیه

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا