شناگر

šenāgar

معنی

کسی که در آب شنا می‌کند؛ کسی که شناوری بداند؛ آشنا به آب؛ آب‌ورز.

جست‌وجوی دقیق

شناگر

لغت‌نامه دهخدا

شناگر. [ ش ِ گ َ ] (ص مرکب ) آشناگر. آشناور. شناور. شنوگر. آب ورز. سباح . آب باز. شناکننده . او که شنا کند. (یادداشت مؤلف ). کسی که در آب شنا کند. آب آشنا.- امثال : آب نمی بیند اگرنه شناگر قابلی است . || آنکه شغلش

شناگر

فرهنگ فارسی عمید

کسی که در آب شنا می‌کند؛ کسی که شناوری بداند؛ آشنا به آب؛ آب‌ورز.

شناگر

دیکشنری فارسی به عربی

سباح

شناگر

دیکشنری فارسی به انگلیسی

swimmer

شناگر

دیکشنری فارسی به ترکی

yüzücü

جست‌وجوی هم‌آوا

سنار

لغت‌نامه دهخدا

سنار. [ س َ / س ِ ] (اِ) تنک آبی از دریا که تهش نمایان بود و گل داشته باشد تا کشتی در آن بند شود وبایستد و نگذرد و بیم شکستن دهد. (برهان ). موضعی است از بحر که آبش تنک باشد و تهش گل بوده و بیم آن باشد که کشتی در آنجا بند شود. (آنندراج ) <span

سنار

لغت‌نامه دهخدا

سنار. [ س ُ ] (اِ) زن پسر که عروس باشد و بترکی گلن خوانند و بهندی زرگر را گویند. (برهان ) (جهانگیری ).

سنار

لغت‌نامه دهخدا

سنار. [ س ُن ْ نا ] (ع اِ) گربه . (آنندراج ) (منتهی الارب ).

سنگار

لغت‌نامه دهخدا

سنگار. [ س َ ] (اِ) لغت هندی الاصل است به معنی آرایش که زنان کنند و آنرا بفارسی هرهفت گویند، زیرا که تمام آن از هفت چیز میباشد. (آنندراج ).

سنگار

لغت‌نامه دهخدا

سنگار. [ س َ ] (اِ) همراه و رفیق پس در این صورت دو کس که با هم بجایی روند هم سنگار یکدیگر باشند وهمچنین اگر در کشتی در دریا با هم براه روند نیز هم سنگار خواهند بود. (برهان ) (جهانگیری ) (آنندراج ).