لغتنامه دهخدا
شه دوپاس . [ ش َ هَِ دُ ] (اِخ ) اشاره به حضرت محمد (ص ) است که شفاعت گناهان را تا دو پاس از روز میکند. || کنایه از آفتاب . (برهان ) (انجمن آرا) (ناظم الاطباء) (آنندراج ). || کنایه از آدم (ع ) باشد، چه او تا دو پاس روز [ قیامت ] که پانصد سال باشد در بهشت بود و یک روز بهشت هزا