شهبازلغتنامه دهخداشهباز. [ ش َ ] (اِ مرکب ) مخفف شاهباز. جانوری است شکاری که به جثه از باز بزرگتر و به گیرائی کمتر میباشد و باز بزرگ را نیز گویند. (برهان ) (فرهنگ جهانگیری ) : خِرد است آنکه ترا بنده شدستند بدوبه زمین شیر و پلنگ و به هوا بر شهباز. <p class="a
شهبازفرهنگ نام‌ها(تلفظ: šahbāz) (= شاهباز) ، نوعی باز سفید رنگ با چشمان زرد و پنجه و منقار قوی که در قدیم آن را برای شکار تربیت می‌کردند .
شهبازواژهنامه آزاد اسم فردی که شاه بازی میکند در قدیم نزدیک نوروز مراسمی بوده که به آن شاه بازی می گفتند مراجعه شود به (میر نوروزی) طرلان
رنگ شهبازلغتنامه دهخدارنگ شهباز. [ رَ گ ِ ش َ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) تاریکی و ظلمت . (ناظم الاطباء).
لال شهبازلغتنامه دهخدالال شهباز. [ ش َ ] (اِخ ) درویشی که صاحب کمال بوده است مگر اکثر قلندران به او اعتقاد تمام دارند و بوقت بنگ نوشی او را یاد کنند. (غیاث ).
جعفر شهبازلغتنامه دهخداجعفر شهباز. [ ج َ ف َ ش َ ] (اِخ ) دهی است از بخش شیب آب شهرستان زابل در 21هزارگزی شمال باختری سکوهه و 12هزارگزی راه شوسه ٔ زاهدان به زابل . جلگه و گرم و معتدل است و سکنه ٔ آن 200</
باغ شهبازلغتنامه دهخداباغ شهباز. [ ش َ ] (اِخ ) ده کوچکی است از بخش سمیرم بالا شهرستان شهرضا که در 24 هزارگزی جنوب سمیرم واقع است و 50 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 10).
شهباز دره سیلغتنامه دهخداشهباز دره سی . [ ش َ دَ رَ / رِ ] (اِخ )دهی از دهستان ارشق بخش مرکزی شهرستان خیاو است و 150 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 4).
شهبازآبادلغتنامه دهخداشهبازآباد. [ ش َ ] (اِخ ) دهی از دهستان میربیگ بخش دلفان خرم آباد است و 150 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 6).
شهبازانلغتنامه دهخداشهبازان . [ ش َ ] (اِخ ) محلی در 601هزارگزی طهران میان تله زنگ و مازو و در آنجا ایستگاه راه آهن است . (یادداشت مؤلف ).
شهبازخانیلغتنامه دهخداشهبازخانی . [ ش َ ] (اِخ ) قریه ای است در شمالی خشت از ایالت فارس . (از فارسنامه ٔ ناصری ).
رنگ شهبازلغتنامه دهخدارنگ شهباز. [ رَ گ ِ ش َ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) تاریکی و ظلمت . (ناظم الاطباء).
لال شهبازلغتنامه دهخدالال شهباز. [ ش َ ] (اِخ ) درویشی که صاحب کمال بوده است مگر اکثر قلندران به او اعتقاد تمام دارند و بوقت بنگ نوشی او را یاد کنند. (غیاث ).
شهباز دره سیلغتنامه دهخداشهباز دره سی . [ ش َ دَ رَ / رِ ] (اِخ )دهی از دهستان ارشق بخش مرکزی شهرستان خیاو است و 150 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 4).
شهبازآبادلغتنامه دهخداشهبازآباد. [ ش َ ] (اِخ ) دهی از دهستان میربیگ بخش دلفان خرم آباد است و 150 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 6).
شهبازانلغتنامه دهخداشهبازان . [ ش َ ] (اِخ ) محلی در 601هزارگزی طهران میان تله زنگ و مازو و در آنجا ایستگاه راه آهن است . (یادداشت مؤلف ).
شهبازخانیلغتنامه دهخداشهبازخانی . [ ش َ ] (اِخ ) قریه ای است در شمالی خشت از ایالت فارس . (از فارسنامه ٔ ناصری ).
پیرشهبازلغتنامه دهخداپیرشهباز. [ ش َ ] (اِخ ) دهی از دهستان سرولایت بخش سرولایت شهرستان نیشابور. واقع در 20هزارگزی جنوب چکنه بالا. کوهستانی ، معتدل ، دارای 81 تن سکنه . آب آن از قنات . محصول آنجا غلات و تریاک . شغل اهالی زراعت و
رنگ شهبازلغتنامه دهخدارنگ شهباز. [ رَ گ ِ ش َ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) تاریکی و ظلمت . (ناظم الاطباء).
شاخه آل ابوشهبازلغتنامه دهخداشاخه آل ابوشهباز. [ خ ِ ل ِ اَ ش َ ] (اِخ ) دهی از دهستان ام الفخر، بخش شادگان ، شهرستان خرمشهر، واقع در 8 هزارگزی شمال خاوری شادگان . راه اتومبیل رو ایستگاه گرگر به شادگان از آن میگذرد. دشت و گرمسیر و مالاریاخیز است . جمعیت آن <span class="h
لال شهبازلغتنامه دهخدالال شهباز. [ ش َ ] (اِخ ) درویشی که صاحب کمال بوده است مگر اکثر قلندران به او اعتقاد تمام دارند و بوقت بنگ نوشی او را یاد کنند. (غیاث ).
جعفر شهبازلغتنامه دهخداجعفر شهباز. [ ج َ ف َ ش َ ] (اِخ ) دهی است از بخش شیب آب شهرستان زابل در 21هزارگزی شمال باختری سکوهه و 12هزارگزی راه شوسه ٔ زاهدان به زابل . جلگه و گرم و معتدل است و سکنه ٔ آن 200</
