ترجمه مقاله

شهرآشوب

šahr[']āšub

۱. آشوبندۀ شهر؛ کسی که در شهر فتنه و آشوب برپا می‌کند.
۲. ویژگی آن‌که به‌واسطۀ حسن و جمال خود باعث فتنه و آشوب شود.
۳. (اسم) (موسیقی) از آهنگ‌های موسیقی ایرانی.

شهرآشوب

لغت‌نامه دهخدا

شهرآشوب . [ ش َ ] (نف مرکب ) آشوبنده ٔ شهر. (یادداشت مؤلف ) (ناظم الاطباء). که شهر را به آشوب و فتنه و فساد کشد. || کسی که در حسن و جمال ، فتنه ٔ شهری باشد. کسی که از حسن یا فساد خود نظم شهری را بر هم زند. (فرهنگ نظام ). کسی که در حسن و جمال ، فتنه و آشوب شهری باشد. (ناظم ال

ترجمه مقاله