شهرکلغتنامه دهخداشهرک . [ ش َ رَ ] (اِخ ) دهی از دهستان بالاخواف تابع تربت حیدریه است و 160 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 9).
شهرکلغتنامه دهخداشهرک . [ ش َ رَ ] (اِ مصغر) (از: شهر + «َ-َک »، تصغیر) شهر خرد. شهر کوچک : در میان دو کوه بر کنار دریا در آب شهرکی ساخت [ انوشروان ] . (فارسنامه ٔ ابن البلخی ص 123). مایین ، شهرکی است در میان کوهستان . (فارسنامه ٔ ابن
شهرکلغتنامه دهخداشهرک . [ ش َ رَ ] (اِخ ) شهرک مرزبان . والی فارس از قِبَل یزدگرد. در سال 23 هجری به مدینه خبررسید که شهرک حاکم فارس با گروه بسیاری از فارسیان شهر توج را که در سرحد آن ولایت بجانب اهواز واقع بوده است اردوگاه ساخته و عزم جنگ با سپاه اسلام را دا
شهرکلغتنامه دهخداشهرک . [ ش َ رَ ] (اِخ ) قصبه ٔ مرکز بخش طالقان تابعشهرستان تهران ، کنار رودخانه ٔ مشاهرور با 1000 تن سکنه . (فرهنگ جغرافیائی ایران ج 1) : پادشاه بعد از دو سه روز حرکت فرمود و از شهرک
شهرکلغتنامه دهخداشهرک . [ ش َ رَ ] (اِخ ) نام محلی است یک فرسخ و نیم جنوبی وشتک در فارس . (ازفارسنامه ٔ ناصری ). نام دیهی از دیههای فارس که تا شیراز سی فرسنگ فاصله دارد. (از نزهةالقلوب ص 185).
سهریقلغتنامه دهخداسهریق . [ س ُ ] (اِخ ) دهی است از دهستان میشه پاره ٔ بخش کلیبر شهرستان اهر. سکنه ٔ آن 212 تن . آب آن از چشمه . محصول آنجا غلات . شغل اهالی زراعت و گله داری و صنایع دستی آنان گلیم بافی است . (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج <span class="hl" dir="lt
شهرقلغتنامه دهخداشهرق . [ ش َ رَ ] (ع اِ) چرخ جولاهه . ج ، شهارق . (مهذب الاسماء). ظاهراً معرب چهره است .
شهریکلغتنامه دهخداشهریک . [ ش َ ] (اِ) شهریگ . به عربی رئیس الکوره ، کسی بوده است که شهری در زیر فرماندهی او بوده و او را از میان طبقه ٔ دهقانان اختیار مینمودند. حاکم شهر. یکی از اصناف حکام ایالات در دوره ٔ ساسانی . رجوع به ترجمه ٔ فارسی ایران در زمان ساسانیان ص 161<
شهرکردلغتنامه دهخداشهرکرد. [ ش َرِ ک ُ ] (اِخ ) شهرستانی است از اصفهان و شامل چهار بخش و 15 دهستان و 453 آبادی و 248840 تن سکنه است . (از فرهنگ فارسی معین ). نام جدید ده کرد، واقع در جنوب غربی
شهرکلالغتنامه دهخداشهرکلا. [ ش َ ک ُ ] (اِخ ) مرکز بلوک شهر کلادون در ناحیه ٔ نور مازندران . (یادداشت مؤلف ). و رجوع به ترجمه ٔ سفرنامه ٔ مازندران و استرآباد رابینو ص 110 و 111 شود.
شهرکلادونلغتنامه دهخداشهرکلادون . [ ش َ ک ُ ] (اِخ ) از بلوکات ناحیه ٔ نور در مازندران . مرکز آن شهرکلا. عده ٔ قری 4 و جمعیت در حدود 2350 تن است . (یادداشت مؤلف ).
شهرکندلغتنامه دهخداشهرکند. [ ش َ ک َ ] (اِخ ) دهی از دهستان آختاچی بوکان تابع مهاباد است و 694 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 4).
شهرک الموتلغتنامه دهخداشهرک الموت . [ ش َ رَ ک ِ اَ ل َ ] (اِخ ) از روی نقشه ٔ میس استارک قریب 9 یا 7 میل در مشرق ملتقای آب الموت با آب طالقان است و هر میلی 1609 متر = 14
شهرک فارسیلغتنامه دهخداشهرک فارسی . [ ش َ رَ ک ِ ] (اِخ ) شهرک مرزبان . در جنگ ریشهر بدست باب بن ذی الجره کشته شده است . (یادداشت مؤلف ). رجوع به شهرک (مرزبان ) و رجوع به ذوالجرة شود.
شهرک نولغتنامه دهخداشهرک نو. [ ش َ رَ ک ِ ن َ / نُو ] (اِخ ) عوفی نویسد کبودجامه قبیله ای بودند ساکن بین استرآباد و خوارزم و شهری داشتند بنام «شهر نو» یا «شهرک نو» که خرابه های آن هنوز در سرزمین گوکلان دیده میشود. امیر تیمور در سال 793
شهرک نولغتنامه دهخداشهرک نو. [ ش َ رَ ک ِ ن َ / نُو ] (اِخ ) نام دره ای است که آب جرجان از جبال اسند مازندران برخاسته و از راه این دره به جرجان رسیده و ببحر خزر میریزد. (از نزهةالقلوب ص 214).
شهرکردلغتنامه دهخداشهرکرد. [ ش َرِ ک ُ ] (اِخ ) شهرستانی است از اصفهان و شامل چهار بخش و 15 دهستان و 453 آبادی و 248840 تن سکنه است . (از فرهنگ فارسی معین ). نام جدید ده کرد، واقع در جنوب غربی
قلعه شهرکلغتنامه دهخداقلعه شهرک . [ ق َ ع َ ش َ رَ ] (اِخ ) قلعه ای است در بالای کوه اشکنوان ، علف بسیار دارد. مردم صحراگرد در اول فصل علف گوسفندهای خود را با طناب بالای قلعه برده و پس از اینکه علف تمام شد باز با طناب پائین می آورند. (جغرافیای غرب ایران ص 131). رج
مهرآباد شهرکلغتنامه دهخدامهرآباد شهرک . [ م ِ دِ ش َ رَ ] (اِخ ) دهی است از دهستان ریوند بخش حومه ٔ شهرستان نیشابور.سکنه ٔ آن 456 تن است . محصول آن غلات و شغل اهالی زراعت و گله داری است . (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 9).
مورچ شهرکلغتنامه دهخدامورچ شهرک . [ ش َ رَ ] (اِخ ) دهی است از دهستان حومه ٔ بخش مرکزی شهرستان فیروزآباد واقع در 11 هزارگزی فیروزآباد با 281 تن سکنه . آب آن از قنات و راه آن مالرو است . (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج <span class="hl"