شهملغتنامه دهخداشهم . [ ش َ ] (اِخ ) شهم بن مرة، شاعر محاربی است . (منتهی الارب ) (تاج العروس ). || شهم بن مقدام شیخ است مر ثوری را. (منتهی الارب ). || شهم بن عبداﷲ و شلمةبن شهم ، محدثانند. (منتهی الارب ).
شهملغتنامه دهخداشهم . [ ش َ ] (ع ص ) تیزخاطر. چالاک . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). تیزدل . (مهذب الاسماء) (مجمل اللغة) (اقرب الموارد). ج ، شِهام : بوسهل حمدوی نیز مردی شهم و کافی بود. (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 394). ما تو را آزموده ایم
شهملغتنامه دهخداشهم . [ ش َ ] (ع مص ) زجر کردن اسب را: شهم الفرس . (از منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || ترسانیدن کسی را و بیم کردن : شهم فلاناً شهماً و شهوماً. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). هراسانیدن . (المصادر زوزنی ) (تاج المصادر بیهقی ) (از اقرب الموارد).
پهنای درزseam width, seam height, seam lengthواژه‌های مصوب فرهنگستانحداکثر درازای درز مضاعف در موازات تاخوردگی‌های درز
جوشکاری مقاومتی درزیresistance seam welding, RSEW, seam weldingواژه‌های مصوب فرهنگستاننوعی جوشکاری مقاومتی که در آن اتصال جوش به‌صورت درز است
عمق درزseam countersink, seam depth, countersink depthواژه‌های مصوب فرهنگستانحداکثر عمق، از بالاترین نقطۀ قلاب در تا صفحۀ در
درز برجستهjumped seamواژه‌های مصوب فرهنگستانبخشی از درز مضاعف که به علت خوب فشرده نشدن، سست و برآمده است
شهماروندلغتنامه دهخداشهماروند. [ ش َ مارْ وَ ] (اِخ ) تیره ای از اسیوند هفت لنگ . (جغرافیای سیاسی کیهان ص 73). رجوع به اسیوند شود.
شهمانجلغتنامه دهخداشهمانج . [ ش َ ن َ ] (معرب ، اِ مرکب ) نام مفردی از مفردات طبی است . (قانون بوعلی ص 235). شاه بانج . (فهرست مخزن الادویه ). رجوع به شاه بانج شود.
شهمردلغتنامه دهخداشهمرد. [ ش َ م َ ] (اِخ ) (ابوبکر...) کدخدای فائق خادم خاصه . مشهد علی بن موسی الرضا علیه السلام را آبادان کرد و پس از او ابوالفضل سوری در آن زیادتهای بسیار فرمود و مناره ای کردو دهی خرید فاخر و بر آن وقف کرد. (تاریخ بیهقی ).
شهمارلغتنامه دهخداشهمار. [ ش َ ] (اِخ ) شه مار. سهار یا شهار. استوارترین دژ دودمان قارن که از دوره ٔ ساسانیان در تصرف آنان بوده و فریم (قرم ) نام داشت که آبادترین شهر آن شهماربوده است . رجوع به ترجمه ٔ مازندران و استرآباد رابینو ص 199 و سرزمینهای خلافت شرقی لس
شهاملغتنامه دهخداشهام . [ ش ِ ] (ع ص ، اِ) ج ِ شَهْم ، به معنی تیزخاطر چالاک . (از منتهی الارب ). رجوع به شَهْم شود.
نبضلغتنامه دهخدانبض . [ ن َ ب َ / ن َ ب ِ / ن َ ] (ع ص ) فؤاد نبض ؛ دل تیز چست . (منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء). قلب قوی و مردانه . (ناظم الاطباء). شهم رواع . (اقرب الموارد). نبیض . (معجم متن اللغة). شهم زکی . (المنجد).<b
تیزخاطرلغتنامه دهخداتیزخاطر. [ طِ ] (ص مرکب ) ذکی . فطن (مرد). فطنة (زن ). ذکیة. شهم . سبک فهم . (یادداشت بخط مرحوم دهخدا).
شهماروندلغتنامه دهخداشهماروند. [ ش َ مارْ وَ ] (اِخ ) تیره ای از اسیوند هفت لنگ . (جغرافیای سیاسی کیهان ص 73). رجوع به اسیوند شود.
شهمانجلغتنامه دهخداشهمانج . [ ش َ ن َ ] (معرب ، اِ مرکب ) نام مفردی از مفردات طبی است . (قانون بوعلی ص 235). شاه بانج . (فهرست مخزن الادویه ). رجوع به شاه بانج شود.
شهمردلغتنامه دهخداشهمرد. [ ش َ م َ ] (اِخ ) (ابوبکر...) کدخدای فائق خادم خاصه . مشهد علی بن موسی الرضا علیه السلام را آبادان کرد و پس از او ابوالفضل سوری در آن زیادتهای بسیار فرمود و مناره ای کردو دهی خرید فاخر و بر آن وقف کرد. (تاریخ بیهقی ).
شهمارلغتنامه دهخداشهمار. [ ش َ ] (اِخ ) شه مار. سهار یا شهار. استوارترین دژ دودمان قارن که از دوره ٔ ساسانیان در تصرف آنان بوده و فریم (قرم ) نام داشت که آبادترین شهر آن شهماربوده است . رجوع به ترجمه ٔ مازندران و استرآباد رابینو ص 199 و سرزمینهای خلافت شرقی لس
میدیوشهملغتنامه دهخدامیدیوشهم . [ م َ ش ِ م َ ] (اِ) دومین گهنبار. این جشن در تیرماه روز دی بمهر (پانزدهم )واقع می شود و در این روز یا در فاصله ٔ گهنبار اول ودوم آب وجود و هستی یافته است . (یشتها). گاه دوم یعنی شست روزی که خداوند در آن ایام آبها را خلق فرموده . (از ناظم الاطباء). رجوع به یشتها ج
