شهنشهلغتنامه دهخداشهنشه . [ ش َ هََ ش َه ْ ] (اِ مرکب ) مخفف شاهانشاه . شاهنشاه . شهنشاه . شاه شاهان : از درگه شهنشه مسعود باسعادت زیبابپادشاهی دانا بشهریاری . منوچهری .دانی که من مقیمم بر درگه شهنشه تا بازگشت سلطان از لاله زار
شهنشاهلغتنامه دهخداشهنشاه . [ ش َ هََ ] (اِ مرکب ) مخفف شاهنشاه . شاهانشاه . شاه شاهان . رجوع به شاهنشاه شود : بدین نامه من دست کردم درازبنام شهنشاه گردنفراز. فردوسی .یکی نامه بنوشت بهرام هوربنزد شهنشاه بهرام گور. <p class="a
شهنشاهلغتنامه دهخداشهنشاه . [ ش َ هََ ] (اِخ ) ابن امیرالجیوش ملک افضل ، وزیر المستعلی باﷲ اسمعیلی . (حبیب السیر چ طهران ج 1 ص 361).
شهنشاهلغتنامه دهخداشهنشاه . [ ش َ هََ ] (اِخ ) ابن علاءالدین محمد. امیر ملاحده ، برادر خورشاه . (حبیب السیر چ خیام ج 2 ص 477).
شهنشاهلغتنامه دهخداشهنشاه . [ ش َ هََ ] (اِخ ) دهی از دهستان کرگاه بخش ویسیان شهرستان خرم آباد است و 300 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 6).
شهنشاهلغتنامه دهخداشهنشاه . [ ش َ هََ ] (اِخ ) لقب سلطان ابراهیم غزنوی : سیزده سال شهنشاه بماند اندر حبس .ابوحنیفه ٔ اسکافی ) از تاریخ بیهقی چ ادیب ص 39).
شاهنشاهفرهنگ فارسی معین(هَ) (اِ. ص .) لقب شاه ایران ، شاه شاهان ، پادشاه بزرگ ، شاهنشه و شهنشه نیز گویند.
جای دادنلغتنامه دهخداجای دادن . [ دَ ] (مص مرکب ) تمکین . (زوزنی ). || بنشانیدن . قرار دادن : چو این آفرین کرد رستم بپای شهنشه بدادش بر خویش جای .فردوسی .
هوس جفتلغتنامه دهخداهوس جفت . [ هََ وَ ج ُ ] (ص مرکب ) آنکه با هوس جفت و همراه باشد. هوسناک . پرهوس : پرستار تو شیرین هوس جفت به لفظ من شهنشه را چنین گفت .نظامی .
ساغرکشانلغتنامه دهخداساغرکشان . [ غ َ ک َ / ک ِ ] (نف مرکب ، ق مرکب ) در حال ساغر خوردن : شهنشه بیک دست ساغرکشان به دست دگر زلف دلبرکشان .نظامی (اسکندرنامه ).
برشکفتنلغتنامه دهخدابرشکفتن . [ ب َ ش ِ ک ُ ت َ ] (مص مرکب ) شکفتن : شهنشه ز شادی چو گل برشکفت بخندید در روی درویش و گفت . سعدی .ملک زین حکایت چنان برشکفت که چیزش ببخشید و چیزش نگفت . سعدی .و رجوع به