شورچشم

šurče(a)šm

معنی

ویژگی آن‌که از نگاه و نظرش ضرر و زیانی به ‌کسی یا چیزی وارد می‌شود.

مترادف

بدچشم، حسود

جست‌وجوی دقیق

شورچشم

لغت‌نامه دهخدا

شورچشم . [ چ َ / چ ِ ] (ص مرکب ) کسی که نظر او به چیزها ضرر رساند و مردم را بیمار نماید. (غیاث )(آنندراج ). بدچشم . که چشمش زود به مردم اثر کند و بتازی عَیون گویند. (رشیدی ). کسی که نظر و نگاه وی ازروی بدی و حسادت باشد و مورث ضرر و اذیت مردم

شورچشم

فرهنگ فارسی عمید

ویژگی آن‌که از نگاه و نظرش ضرر و زیانی به ‌کسی یا چیزی وارد می‌شود.

شورچشم

فرهنگ فارسی معین

(چَ یا چِ) (ص مر.) کسی که از نگاه و نظرش به کسی یا چیزی زیان برسد.

شورچشم

فرهنگ مترادف و متضاد

بدچشم، حسود

جست‌وجوی هم‌آوا

شورچشمی

لغت‌نامه دهخدا

شورچشمی . [ چ َ / چ ِ ] (حامص مرکب ) صفت شورچشم . عَیونی . (یادداشت مؤلف ). شورچشم بودن . (فرهنگ فارسی معین ).

جست‌وجوی مشابه

شورچشمی

لغت‌نامه دهخدا

شورچشمی . [ چ َ / چ ِ ] (حامص مرکب ) صفت شورچشم . عَیونی . (یادداشت مؤلف ). شورچشم بودن . (فرهنگ فارسی معین ).

جست‌وجوی متن

بدچشم

گویش تهرانی

شورچشم ،هیز

بدچشم

گویش مازنی

شوم چشم – شورچشم

شوردیده

لغت‌نامه دهخدا

شوردیده . [ دی دَ / دِ ] (ص مرکب ) شورچشم . عَیون . (یادداشت مؤلف ). رجوع به شورچشم شود.

بدچش

گویش مازنی

۱کسی که نگاه شهوانی دارد ۲حسود ۳چشم شورآدم شورچشم

نفوس

لغت‌نامه دهخدا

نفوس . [ ن َ ] (ع ص ) نافس . عائن . (از متن اللغة). شورچشم .

جست‌وجوی هم‌آغاز

شورچشمی

لغت‌نامه دهخدا

شورچشمی . [ چ َ / چ ِ ] (حامص مرکب ) صفت شورچشم . عَیونی . (یادداشت مؤلف ). شورچشم بودن . (فرهنگ فارسی معین ).

ترجمه مقاله