شکافتهلغتنامه دهخداشکافته . [ ش ِ/ ش ِ ت َ / ت ِ ] (ن مف ) چاک شده و دریده . (ناظم الاطباء). چاک خورده . رخنه یافته . (فرهنگ فارسی معین ). مُطَیَّر. (منتهی الارب ). مشقوق . منشق . کفته . مِفَلَّق مُفَلَّقَة. کافته . کافتیده . ت
شکوفتهلغتنامه دهخداشکوفته . [ ش ِ / ش ُ ت َ / ت ِ ] (ن مف ) واشده .(ناظم الاطباء). شکفته . دمیده . رجوع به شکفته شود.
شکافتگیلغتنامه دهخداشکافتگی . [ ش ِ / ش َ ت َ / ت ِ ] (حامص ) رخنه و شکاف . (از ناظم الاطباء). انشقاق . ترک . تراک . کفتگی . کافتیدگی . ترکیدگی . غاچ . شکاف . چگونگی چیز شکافته . (یادداشت مؤلف ): فتاق ؛ شکافتگی ابر از شعاع آفتا
مبقورلغتنامه دهخدامبقور. [ م َ ] (ع ص )شکافته شده و شکم چاک شده و شکافته . (ناظم الاطباء). شکافته شده یا خاص است برای شکم . (از محیطالمحیط).
ناشکافتهلغتنامه دهخداناشکافته . [ ش ِ ت َ / ت ِ ] (ن مف مرکب ) نشکافته . ناشکفته . رجوع به ناشکفته شود.
سرشکافتهلغتنامه دهخداسرشکافته . [ س َ ش ِ ت َ / ت ِ ] (اِ مرکب ) دانه ای است شبیه به گندم و خردتر از آن و سر آن چون سر گرز خشخاش و کمی تلخ و آن غیر تلخه است . (یادداشت مؤلف ).
نشکافتهلغتنامه دهخدانشکافته . [ ن َ ت َ / ت َ / ن َ ش ِ ت َ / ت ِ ] (ن مف مرکب ) نشکفته . از هم باز ناشده . نشکافیده . ناشکافته . ناشکفته . مقابل شکافته . رجوع به شکافته شود.