شکافیدنلغتنامه دهخداشکافیدن . [ ش ِ / ش َ دَ ] (مص ) به درازا بریدن و شق کردن . (ناظم الاطباء). شکافتن . بریدن به درازا : بفرمود تا پس درخت از درون شکافید و زو آدم آمد برون . اسدی . || شکافته شدن . (ی
شکوفیدنلغتنامه دهخداشکوفیدن . [ ش ِ / ش ُ دَ ] (مص ) گشودن . (ناظم الاطباء) (برهان ). شکفتن . (فرهنگ فارسی معین ) : به چاره گشاده شود کار سخت به مدت شکوفد بهار از درخت . نظامی . || گشوده شدن . (ناظم ا