شکلهلغتنامه دهخداشکله . [ش ِ ل ِ ] (اِ) آنچه از جامه و جز آن به جایی بند شده پاره گردد. (از برهان ) (از انجمن آرا) (ناظم الاطباء): اقتواء؛ شکله برکشیدن . (دهار) (تاج المصادر بیهقی ). تقویر؛ شکله برکشیدن جامه . (تاج المصادر بیهقی ).
شکلهلغتنامه دهخداشکله . [ ش ِ / ش َ ل ِ ] (اِ) پارچه ای که با کارد از خربزه و هندوانه و جز آن بردارند. (ناظم الاطباء). سر خربزه را چون ببرند آنچه بریده اند شکله گویند و به تازی قوارةالبطیخ گویند. (از برهان ) (از انجمن آرا) (آنندراج ). قواره ای که از خربزه برگ
شکلهفرهنگ فارسی عمید۱. تکۀ لباس یا پارچه که به میخ یا شاخ درخت یا جای دیگر گیر کند و پاره شود.۲. تکۀ کوچکی از خربزه یا هندوانه که با کارد میبرند.
پیشکلهلغتنامه دهخداپیشکله . [ ک َ ل َ ] (اِخ ) موضعی از حدودقزوین . (تاریخ غازان خان ص 159). و این موضع ظاهراً همان فشکل دره ٔ امروزی است . رجوع بحواشی محمد قزوینی بر ج 3 تاریخ جهانگشای جوینی در مورد همین کلمه شود.
سکیلهلغتنامه دهخداسکیله . [ س َ ل َ / ل ِ ] (اِ) جَستن گلو باشد و به عربی فواق گویندش . (برهان ). فواق . (آنندراج ) (رشیدی ). فواق و آن را هکک و هکجه خوانند. (جهانگیری ). سِکسِکَه . (حاشیه ٔ برهان قاطع چ معین ).
شکلةلغتنامه دهخداشکلة. [ ش ُ ل َ ] (ع اِمص ) سرخ و سپیدی . (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). سرخی که به آن سفیدی آمیخته بود. (مهذب الاسماء). || سرخی سپیدی چشم یا عام است . (منتهی الارب ) (آنندراج ). سرخ سپیدی چشم . (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || همانندی . مشابهت : فیه شکلة من ابیه ؛ در
سقلیهلغتنامه دهخداسقلیه . [ س َ لی ی َ ] (اِخ ) نام جزیره ای است بزرگ . صقلیه . رجوع به صِقِلّیه و سیسیل شود.
بی شکلهلغتنامه دهخدابی شکله . [ ش َ ل َ / ل ِ ] (ص مرکب ) (از: بی + شکله ) غیرمشکول . که زبر و زیر ندارد. که اعراب ندارد. کلماتی که حرکات زبر و زیر و پیش بر آنها نوشته نشده است .
شکلةلغتنامه دهخداشکلة. [ ش ُ ل َ ] (ع اِمص ) سرخ و سپیدی . (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). سرخی که به آن سفیدی آمیخته بود. (مهذب الاسماء). || سرخی سپیدی چشم یا عام است . (منتهی الارب ) (آنندراج ). سرخ سپیدی چشم . (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || همانندی . مشابهت : فیه شکلة من ابیه ؛ در
خربزه بریدنلغتنامه دهخداخربزه بریدن . [ خ َ ب ُزَ / زِ ب ُ دَ ] (مص مرکب ) شکله برکشیدن جامه . مدوربریدن و آنچه بدان ماند. تقویر. (از منتهی الارب ).
مهکلغتنامه دهخدامهک . [ م َ هََ ] (اِ) ماهک . قریضه ای که از گریبان برآرند. قواره ؛ مهک که از گریبان برآرند چون گریبان باز کنند. (مهذب الاسماء). شکله . کلاه وار. قواره .
پیشکلهلغتنامه دهخداپیشکله . [ ک َ ل َ ] (اِخ ) موضعی از حدودقزوین . (تاریخ غازان خان ص 159). و این موضع ظاهراً همان فشکل دره ٔ امروزی است . رجوع بحواشی محمد قزوینی بر ج 3 تاریخ جهانگشای جوینی در مورد همین کلمه شود.
کشکلهلغتنامه دهخداکشکله . [ ک َ ک َ ل َ/ ل ِ ] (اِ) نوعی از پای افزار باشد که شاطران و پیاده روان بر پای کنند. (آنندراج ) (برهان ) : پای پاکیزه برهنه به بسی چون به پای اندر دویدن کشکله . ناصرخسرو.||
کشکلهلغتنامه دهخداکشکله . [ ک َ ک ُ ل َ / ل ِ ] (اِ) جوزه ٔ پنبه بود که از او پنبه بیرون کنند. (یادداشت مؤلف ) : هست ز مغز آن سرت ای منگله همچو زوش مانده تهی کشکله .رودکی .
وشکلهلغتنامه دهخداوشکله . [ وَ ک ِ / ک َ ل َ / ل ِ ] (اِ) دانه ٔ انگوری را گویند که از خوشه جدا شده باشد، و به فتح کاف فارسی هم به نظر آمده . (برهان ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (فرهنگ فارسی معین ).
مشکلهلغتنامه دهخدامشکله . [ م َ ک َ ل ِ ] (اِخ ) دهی از دهستان املش است که در بخش رودسر شهرستان لاهیجان واقع شده و 450 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 2).